Amerykańska scenarzystka i aktorka, zdobywczyni Nagrody Emmy. Ellen otwarcie przyznaje, że jest lesbijką. Obecnie prowadzi własny talk-show „The Ellen DeGeneres Show”. Urodziła się w Metairie, w stanie Luizjana. Jest córką Elliota, agenta ubezpieczeniowego, i Elizabeth (Betty) Jane Pfeffer, agentki nieruchomości. Jest połączeniem krwi francuskiej, angielskiej, niemieckiej i irlandzkiej. Razem z bratem Vancem, aktorem i gitarzystą rockowym Cowboy Mouth, Ellen dorastała w naukach Kościoła Chrystusowego aż do wieku 13 lat. Matka Ellen, Betty i jej ojciec Elliot, wnieśli pozew o separację 4 grudnia 1973. Rozwód został zakończony w styczniu 1974. Krótko po rozwodzie Betty Jane ponownie wyszła za mąż – za Roya Gruessendorfa, który pracował jako sprzedawca. Betty Jane, jej dzieci i Gruessendorf wyprowadzili się z Nowego Orleanu do Atlanty w Teksasie, gdzie Ellen DeGeneres zdała maturę (w Atlanta High School) 21 maja 1976 roku. Przeprowadziła się z powrotem do Nowego Orleanu, by dołączyć do tamtejszego Uniwersytetu, gdzie studiowała komunikację. Po jednym semestrze odeszła z uczelni, by pracować w firmie prawniczej. Była też zatrudniona jako sprzedawczyni ubrań sklepu „Merry-Go-Round” w „Lakeside Shopping Center” w Nowym Orleanie. Inne podjęte zawody to: kelnerka w „TGI Friday” i w innej restauracji, malarka domowa, hostessa, barmanka, tancerka (na pół etatu) i wykrawaczka ostryg. W końcu zdała sobie sprawę, że chce czegoś innego. Ellen rozpoczęła swoje występy w małych klubach i kafejkach. Wstąpiła na drogę do sukcesu, przyłączając się do Comedy Club w 1981. Jej humor został opisany jako odmienna wersja Boba Newharta. We wczesnym roku 1980 miała tournée po całej Ameryce. Została też nazwana najzabawniejszą osobą w USA po wygraniu nagrody sponsorowanej przez program „Showtime”. Dzięki temu mogła zaprezentować się z jeszcze lepszej strony, zaczynając od swego pierwszego przedstawienia w „The Tonight Show" z Johnnym Carsonem w 1986 roku. W 1996 i w 1997 była gospodarzem ceremonii nagród Grammy. We wrześniu 2003 roku rozpoczęła prowadzenie codziennego talk-show, „The Ellen DeGeneres Show”. Zapraszała do niego największe gwiazdy, takie jak Sharon Osbourne oraz Rita Rudner. Program zbierał pozytywne opinie krytyków i zdobywało serca widzów. Został nominowany do 11 nagród Emmy. W pierwszym sezonie Ellen wygrała cztery, włączając w to nagrodę za najlepszy talk show. Później, podczas całych trzech pierwszych sezonów, otrzymała 15 nagród Emmy. „The Ellen DeGeneres Show” jest pierwszym talk show w historii telewizji, który wygrał Emmy za wybitny program rozrywkowy (przez całe 3 pierwsze sezony na wizji). Ellen znana jest ze swoich tańców i śpiewów na wizji, szczególnie na początku swojego programu i podczas przerwy na reklamy. Często ofiarowuje nagrody i wycieczki do różnych studiów nagraniowych z niewielką pomocą sponsorów. W grudniu 2004 pojawiła się, tańcząc w kampanii American Express. Jej ostatni wizerunek dla tego przedsiębiorstwa to dwuminutowa czarno-biała reklama, w której pracuje ze zwierzętami. Pojawiła się ona w grudniu 2006 roku i była zrobiona przez „Ogilvy and Mather”. W sierpniu 2005 Ellen została wybrana raz jeszcze na gospodarza 57 już ceremonii nagród Emmy, która odbyła się 18 września 2005 (impreza ta odbyła się trzy tygodnie po huraganie Katrina, który zniszczył Gulf Coast; to sprawiło, że Ellen drugi raz poprowadziła rozdanie nagród Emmy po narodowej tragedii; ponieważ jest z Nowego Orleanu, tragedia silnie ją dotknęła). Kiedy dowiedziała się, że będzie kolejny raz prowadzić taką imprezę, zażartowała: „Znacie mnie, żadnych wymówek, bym włożyła sukienkę”. We wrześniu 2006 roku została wybrana do poprowadzenia 79. gali rozdania Nagród Akademii Filmowej. To uczyniło ją pierwszą zdeklarowaną lesbijką (osobą homoseksualną w ogóle), która poprowadziła galę rozdania Oscarów. Podczas przedstawienia powiedziała: „Co za wspaniała noc, różnorodność na sali, w roku, w którym powiedzianych zostało tyle negatywnych rzeczy o ludzkiej rasie, religii, orientacji seksualnej. I chcę dodać: jeśli nie byłoby osób czarnoskórych, Żydów i homoseksualistów, nie byłoby Oskarów lub kogokolwiek nazwanego Oskar, pomyślcie o tym”. Recenzje jej występu były bardzo dobre, przewodziła im myśl: „DeGeneres rządziła, nie zapomniała też, że nie była tam tylko, by rozerwać oskarowe nominacje, ale również, by bawić publiczność w domach”. Regis Philbin powiedział w wywiadzie, że „jedynym powodem do narzekań było to, że było za mało Ellen”. DeGeneres była nominowana do nagrody Emmy za poprowadzenie ceremonii rozdania Nagród Akademii Filmowej. W 2007 Forbes wycenił osobę Ellen DeGeneres na 65 milionów dolarów.