Alejandro González Iñárritu, znany pod pseudonimem El Negro (Czarny), to znany meksykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Urodził się w Mexico City jako dziecko Hectora Gonzaleza Gama i Luz Marí Iñárritu. Dorastał w La Colonia Narvarte, dzielnicy zamieszkałej przez klasę średnią, leżącej w pobliżu centrum Mexico City. Jego ojciec był bogaty bankierem, ale kiedy Alejandro miał pięć lub sześć lat, zbankrutował i stracił wszystko. Alejandro mówi, że jego ojciec był jego inspiracją, ponieważ opiekował się rodziną „z mocą wojownika". Jego ojciec założył wówczas firmę zajmującą się zakupem owoców i warzyw, by następnie sprzedawać je do restauracji. Mimo kłopotów finansowych rodziców był bardzo szczęśliwy jako dziecko. W wieku siedemnastu, a następnie dziewiętnaście lat, przebył Atlantyk na statku towarowym, czyszcząc podłogi i smarując silniki. Po drugim wyjeździe przebywał w Europie i Afryce przez jeden rok mając na życie jedynie tysiąc dolarów. Doświadczenia fizyczne i intelektualne z tego okresu ukształtowały jego charakter. On sam uważa również, że czytanie klasycznych pisarzy egzystencjalnych w tym okresie dorastania, wywarło wielki wpływ na późniejsze dzieła filmowe. Studiował komunikację na Iberoamericana Universidad, jednocześnie rozpoczynając swoją karierę jako prezenter radiowy (1984 rok) w meksykańskiej stacji radiowej WFM . W 1988 roku został dyrektorem tej rockowej i eklektycznej stacji muzycznej, a ona sama stała się przez pięć lat numerem jeden wśród stacji radiowych w Mexico City adresowanych do młodzieży. W latach 1987-1989 skomponował muzykę dla sześciu meksykańskich filmów fabularnych, w tym „Garra de tigre” (1989). Mówił o sobie, że jest sfrustrowanym muzykiem i że muzyka miała większy wpływ na niego niż film. Studia teatralne odbywał pod kierunkiem znanego polskiego reżysera Ludwika Margulesa . Następnie studiował reżyserię aktorów w Maine i Los Angeles pod okiem Judith Weston. W latach dziewięćdziesiątych założył z Raulem Olverą firmę „Z films”, by móc zacząć pisać, produkować i reżyserować filmy fabularne, krótkometrażowe, muzykę, reklamy i programy telewizyjne. W 1995 roku „Z films” był jedną z największych i najsilniejszych firm producenckich w Meksyku, stworzoną przez siedmiu młodych reżyserów i każdy z nich reżyserował filmy fabularne. W 1995 roku Alejandro napisał, wyprodukował i wyreżyserował średniometrażowy film „Detras del dinero”, emitowany w narodowej telewizji, a główną rolę zagrał hiszpański aktor i piosenkarz Miguel Bosé. W 2000 roku nakręcił przełomowe dla niego „Amores perros”, do którego scenariusz napisał Guillermo Arriaga, a w którym pierwszy raz w roli kinowej pokazał się Gael García Bernal. Ten surowy obraz meksykańskiego życia otrzymał nominację do Oscara za Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, a także nagrodę BAFTA za Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, nagrody Critics Week Grand Prize i Young Critics Award na festiwalu w Cannnes. Był to najbardziej nagradzany filmu tego roku, z ponad sześćdziesięcioma nagrodami z festiwali filmowych na całym świecie. González Iñárritu wyreżyserował piąty film krótkometrażowy ("Powder Keg") do serii „BMW The Hire”, a z nim w projekcie brali udział: Ang Lee, Wong Kar Wai, Guy Ritchie i John Frankenheimer. Wyreżyserował także segment w niezależnym projekcie „11'09"01 September 11” (2002), zbiorowej pracy o wpływie wydarzeń 11 września na świat. Wraz z nim pracowali: Claude Lelouch, Shohei Imamura, Ken Loach, Mira Nair, Amos Gitai i Sean Penn. Po sukcesie „Amores perros” González Iñárritu podjął decyzję o stworzeniu drugiego filmu, tym razem w USA, o tytule „21 gramów”. Scenariusz ponownie autorstwa Guillermo Arriaga i oparty na pomyśle ich obu. Główne role grali: Benicio del Toro, Naomi Watts i Sean Penn . Film był prezentowany na Festiwalu Filmowym w Wenecji, wygrywając Puchar Volpi za rolę Seana Penna. W 2004 roku nominacje do Oscara za swe role otrzymali Del Toro i Watts. Następny projekt, „Babel”, składał się z czterech opowiadań dziejących się w Maroku, Meksyku, Stanach Zjednoczonych i Japonii, w różnych ramach czasowych. W filmie występują takie gwiazdy jak Brad Pitt i Cate Blanchett, ale poza nimi pojawiają się amatorzy i kilka nowych twarzy, takich jak Adriana Barraza, Rinko Kikuchi. Projekt został przedstawiony na festiwalu w Cannes, gdzie zdobył nagrodę dla najlepszego reżysera. „Babel” był nominowany w siedmiu kategoriach do Oscara i otrzymał jedną statuetkę za muzykę. W 2006 roku Arriaga i González Iñárritu mocno się poróżnili. Scenarzysta rozpoczął kampanię mającą na celu doprowadzenie do tego, by nazwisko autora skryptu było taktowane na równi z reżyserem w napisach filmu, a co za tym idzie ich wkład artystyczny miałby ulec zrównaniu. González Iñárritu stwierdził, że ktoś kto nigdy nie postawił stopy na planie, nie odpowiadał osobiście za żywych ludzi nie ma prawa rościć sobie praw do bycia twórcą sztuki audiowizualnej. Źródła w branży uważają, że jest mało prawdopodobne, że para już nigdy nie będzie pracować razem. W 2007 roku Iñárritu nakręcił krótkometrażowy film, „ANNA”, który został pokazany na Festiwalu Filmowym w Cannes. Była to część projektu z okazji 60. rocznicy festiwalu; seria filmów krótkometrażowych stworzonych przez 33 światowej sławy reżyserów W 2008 roku wyprodukował film fabularny „Rudo i Cursi”, komediodramatu w reżyserii Carlosa Cuaróna, w którym Gael García Bernal i Diego Luna grają braci robiących zawrotną karierę piłkarską, lecz w innych klubach. W 2010 roku Iñárritu wyreżyserował reklamę Nike „Write the Future” zapowiadającą Mistrzostwa Świata w piłce nożnej. Zagrali w niej m.in.: Didier Drogba, Wayne Rooney, Theo Walcott, Franck Ribéry, Ronaldinho, Cristiano Ronaldo, Fabio Cannavaro, Andrés Iniesta, Gerard Piqué, Cesc Fàbregas, Landon Donovan, Tim Howard, tenisista Roger Federer, koszykarz Kobe Bryant, słynna postać z filmów rysunkowych Homer Simpson i długoletni współpracownik Iñárritu Gael García Bernal i wielu innych. Jego ostatni film „Biutiful” miał premierę na festiwalu w Cannes 17 maja 2010, a grający w nim główną rolę Bardem otrzymał, wspólnie z Elio Germano, nagrodę dla najlepszego aktora . To pierwszy film Iñárritu w ojczystym języku, od czasu „Amores perros” . Został on wybrany jako Meksykański kandydat do Oskara i znalazł się w 5 filmów nominowanych. Obecnie mieszka w Los Angeles z żoną Marią Eladia Hagerman de González i ich dwojką dzieci María Eladia i Eliseo.