Indyjska piosenkarka playbackowa i aktorka. Często nazywana pierwszą kobietą-komikiem kina hindi. Urodziła się w konserwatywnej pendżabskiej rodzinie w małej wiosce w Uttar Pradesh. Po śmieci rodziców, małą Umą zaopiekował się jej wujek. W wieku 13 lat przybyła do Bombaju, uciekła z domu i zapukała do drzwi kompozytora Naushada. Powiedziała mu, że potrafi śpiewać i poprosiła o szansę. Ten, po wysłuchaniu jej, zgodził się. Wkrótce podpisała kontrakt z producentem i reżyserem A.R. Kardarem, który umieścił ją na równi ze znanymi już piosenkarzami. W jego produkcji "Dard" (1947) zaśpiewała wiele niezapomnianych hitów. Wkrótce ożeniła się z Pakistańczykiem, którego nazywała Mohanem. Para miała dwie córki. Mężczyzna zmarł w 1992 roku. Po sukcesie "Dard", zaśpiewała dwa przeboje w "Anokhi Ada" (1948) Mehbooba Khana. Tak awansowała do ligi najlepszych wokalistów. W "Chandralekha" (1948) S.S. Vasana wykonała siedem niezwykłych utworów, mimo że było to naruszenie umowy z producentem Kardarem. W następnych latach zrozumiała, że nie pokona wschodzącej konkurencji jak Laty Mangeshkar czy Ashy Bhosle. Ze względu na talent komiczny i niezwykłą osobowość Umy, Naushad zasugerował jej zostanie aktorką. Poprosił swego znajomego Dilipa Kumara, aby zatrudnił ją w jednej ze swej produkcji. Kobieta wystąpiła w "Babul" (1950) z Nargis w roli głównej. Uma zagrała tam postać Tun Tun, której imię na zawsze przylgnęło do aktorki jako jej pseudonim. Tak narodziła się nowa gwiazda komedii. Zagrała w klasykach Guru Dutty jak "Aar Paar" (1954), "Mr & Mrs 55" (1955) i "Pyaasa" (1957). W latach 60. i 70. występowała w wielu Bollywoodzkich produkcjach u boku największych gwiazd. W swojej karierze trwającej ponad 40 lat zagrała w ponad 200 filmach. Umarła w 2003 roku w Andheri w Mumbaju, po ciężkiej chorobie w wieku 80 lat. Ze względu na jej ogromną popularność, nazwa Tun Tun została w Indiach synonimem otyłych kobiet.