Ari Folman urodził się w 1962 roku w Hajfie w Izraelu. W połowie lat 80-tych, po odbyciu służby wojskowej, Ari Folman podjął karkołomną próbę realizacji swego młodzieńczego marzenia – podróży dookoła świata jedynie z plecakiem. Zaledwie po dwóch tygodniach i dwóch krajach przejechanych uzmysłowił sobie, że podróżowanie nie jest dla niego. Osiadł, więc w domu gościnnym na terenie Azji południowo-wschodniej skąd pisał listy do swych przyjaciół w rodzinnych stronach, zdając relację z „bajecznej podróży”. Po pełnym roku przebywania w jednym miejscu i przelewania na papier owoców swej rozwiniętej wyobraźni, doszedł do wniosku, że powinien wrócić do domu i zacząć studiować w szkole filmowej. Jego film nakręcony w ramach pracy magisterskiej „Comfortably Numb” (1991) przedstawiał bliskich przyjaciół reżysera w czasie I wojny nad Zatoką Perską, gdy Irackie pociski spadały w całym Tel Avivie. Uchwycone zostały ich ataki histerii, strachu, zachowań w czasie realnego zagrożenia. Mimo tematyki odbiór filmu był humorystyczny. Obraz zdobył główną nagrodę Izraelskiej Akademii Filmowej w kategorii film dokumentalny. W latach 1991-1996 Folman reżyserował tematyczne dokumenty, głownie z terytoriów okupowanych. W 1996 roku napisał scenariusz i wyreżyserował pełnometrażowy film pt.: „Saint Clara" oparty na książce czeskiego pisarza Pavela Kohouta. Film wygrał siedem izraelskich nagród Akademii, w tym dla najlepszego reżysera i za najlepszy film. Obraz ten otwierał pozakonkursową Panoramę na Berlińskim Festiwalu Filmowym. „Saint Clara" była wyświetlana w całej Ameryce i Europie. Ari kontynuował działalność dokumentalną, z przerwą na nakręcenie pełnometrażowego obrazu: „Made in Israel” będącego futurystyczno- fantastyczną wizją świata, w którym głównym problemem jest poszukiwanie ostatniego żyjącego nazisty. Folman pisał z powodzeniem teksty dla izraelskiej telewizji, w tym do nagrodzonego serialu (tekst 3 odcinków) „In Therapy" ("Be Tipul"), który stał się inspiracją dla nowego serialu HBO „In Treatment." Pierwszą próbą reżysera zmierzenia się z animacją były sceny stworzone do serialu „The Material that Love is Made Of" – każdy odcinek otwiera pięciominutowa scena przedstawiająca naukowców wyjaśniających sposoby powstawania miłości. Ta udana próba stworzenia animowanego dokumentu zmotywowała Folmana do stworzenia unikatowego obrazu: połączenia dokumentu z animacją, opowiadającego o mieszających się i zacierających wspomnieniach, które tworzą fantastyczne obrazy. Film ten to „Walc z Bashirem”, który do 20.10.2008 roku został bardzo dobrze przyjęty w Cannes, zdobył nagrody izraelskiej Akademii dla najlepszego filmu, reżysera, za scenariusz, scenografię, montaż i dźwięk, otrzymał Nagrodę Publiczności Warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego (Folman był gościem festiwalu jako reżyser filmu otwarcia), a także ma spore szanse na Oskara.