Martin Šulík, jeden z najbardziej utytułowanych reżyserów Słowacji. Studiował na Wydziale Filmu i Telewizji Wyższej Szkoły Sztuk Dramatycznych w Bratysławie. Już w trakcie nauki wyreżyserował kilka krótkich filmów a jego średniometrażowy film Staccato, zdobył prestiżową nagrodę na festiwalu w hiszpańskim Gijon. Po zdobyciu dyplomu Šulíkowi udało się w ciągu dziesięciu lat zrealizować pięć filmów pełnometrażowych, z których "Všetko, čo mám rad" ("Wszystko, co lubię" 1992) zdobył nominację do Oscara w kategorii "najlepszy film nieanglojęzyczny". Międzynarodowy sukces Šulíka wydaje się jeszcze bardziej niezwykły biorąc pod uwagę, że filmowiec ten jest wyraźnie reżyserem słowackim. Jego filmy najczęściej dotyczą tematów tożsamości, przynależności do miejsca i społeczności, badają słowacką wieś jako ostatni bastion pozytywnych wartości. W tym kontekście zadziwiająca staje się popularność obrazów Šulíka w sąsiednich Czechach, które, po rozpadzie Czechosłowacji w 1993 roku, nie były szczególnie zainteresowane kulturą i losami Słowacji. W roku 2000 Słowacki Instytut Filmowy uhonorował Martina Šulíka czyniąc go bohaterem pierwszego tomu Monografii Reżyserów Słowackich.