Obyczajowy 2003

Przeszło dwadzieścia lat temu w pewnym sierocińcu splotły się losy siedmiorga dzieci. Wiktor, Michał, Andrzej, Basia, Leszek, Weronika i Gabriela przyrzekli sobie, że przez resztę życia będą się wspierać i nikt z nich nigdy nie zostanie sam. Ich aniołem - opiekunem była Maria Zięba, która pracowała w tym czasie w domu dziecka i pokochała te dzieci jak swoje. Z czasem ich przyjaźń przerodziła się w więź silniejszą niż więzy krwi. Punktem zwrotnym w życiu wszystkich okazała się tragiczna śmierć Wiktora. Niejasne okoliczności wypadku tylko pogłębiły szok związany z jego przedwczesnym odejściem. Wiktor Brzozowski był szanowanym biznesmenem, szefem prężnie działającej firmy budowlanej, człowiekiem kojarzonym z pieniędzmi i sukcesem. Dla swoich przyjaciół był jednak kimś o wiele ważniejszym. Już w sierocińcu przyzwyczaili się przypisywać mu rolę nieformalnego przywódcy i opiekuna. O tym, że Wiktor dobrze wywiązał się z tego zadania świadczyć może choćby jego ostatnia inwestycja - Dom przy ulicy Wspólnej. Dzięki niemu ludzie, których kochał najbardziej na świecie znaleźli swoje miejsce na ziemi. To właśnie tu, co dnia, przeżywają wraz z rodzinami i przyjaciółmi radości i smutki swojego życia...

W przewidzianej do likwidacji prowincjonalnej jednostce wojskowej atmosferę mąci przybycie generała Mamonia. Wszyscy starają się usunąć nieprawidłowości i stworzyć fikcyjne wrażenie ładu. Ku zaskoczeniu wszystkich generał mianuje kucharza Makułę na dowódcę oddziału specjalnego NATO. Z oczekiwanego przez wszystkich autobusu wysypuje się grupka... dziewcząt. Seria zabawnych zdarzeń z udziałem doświadczonych wojskowych i absolutnie nowych członkiń polskiej armii, w której feminizm przeplata się z absolutnym uwielbieniem mężczyzn dla kobiet oraz pragnieniem miłości pomimo noszonych na ramionach symboli władzy wojskowej.