Filmaster

Czarno-biały film bez fajerwerków, ale sam w sobie będący niesamowitą petardą. Triumfem czystego arthouse’u i kina kameralnej prostoty nad przeładowanymi fabularnie i wizualnie produkcjami, które taki Netflix prezentował widzom chociażby w tym roku. przeczytaj recenzję

Poetycka melancholia w wersji retro, która nie buduje swojej siły na malarsko wystylizowanych kadrach, ale na buzujących autentyzmem emocjach swoich bohaterów. przeczytaj recenzję

„Narodziny Gwiazdy” Coopera kreują w wielu miejscach przekłamany, w innych niepełny obraz kulis współczesnego show biznesu. Ciężko brać to na serio i czerpać z tego jakąkolwiek wartość poznawczą. przeczytaj recenzję

Osobność i autorskość to najważniejsze cechy kina Tsukamoto. Mord też został nimi obdarzony. przeczytaj recenzję

Gatunkowej rewelacji nie doświadczymy, ale myślę, że fani serii nie powinni być zawiedzeni. przeczytaj recenzję

To znakomita wizytówka dla Singapuru, mimo że żadne biuro promocji nie wybrałoby, tak lubianych przez reżysera, industrialnych kadrów do folderu turystycznego. przeczytaj recenzję

Zwięzły scenariusz, kompetentną reżyserię, pazur publicystyczny. A przy tym to perełka kina gatunkowego. przeczytaj recenzję

Całość jest bardzo lekka, ale też niegłupia - w sam raz do oscarowego wyścigu. przeczytaj recenzję

To taka sama splątana, włochata kula wątków jak Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć. Oczywiście ma to swój urok, bo każdą z postaci zdążyliśmy już jakoś polubić. przeczytaj recenzję

Ajka broni się radykalnie nieprzyjemną formą. Kamera jest tak blisko bohaterki, że prawie ją dotyka. Niemal nigdy nie widzimy jej postaci w całości, cały czas pokazywana jest w zbliżeniach. przeczytaj recenzję