Piszę, bo wszystko inne mniej lubię. Piszę w przerwach od fantazjowania o upiciu się z Billem Murrayem... albo odwrotnie.

Recenzja: Mamy2Mamy 1

Francuzi potrafią tworzyć kino komediowe, tym razem udowadniają to filmem Mamy2Mamy. To dosyć konwencjonalna, komedia omyłek, jednak przyozdobiona francuską lekkością, bezpruderyjnym żartem, a za lejce trzyma i przyspiesza oczywiście Juliette Binoche.

Mado po rozwodzie z mężem, próbuje odmłodzić się jeżdżąc na skuterze i imprezując do rana w świecących, bluzkach do pępka. Mieszka u swojej córki, a widz może naprawdę przez długi czas nie wiedzieć, która jest matką, a która córką. Obie reprezentują zupełnie inne podejście do życia – mamuśce daleko do Avril mającej za męża o wiele młodszego mężczyznę, który właśnie przygotowuje się do pisania do doktoratu. To cóka jest najdojrzalsza w tym domu wariatów. Po ukochanym sprząta porozrzucane książki, po matce kieliszki po winie. Mado skrada się do domu na palcach wracając z kolejnej, nocnej, ekskapady, podczas której liczy że zatrzyma procesy starzenia, a mąż Avril jest na etapie: zaraz zacznę szukać pracy. Pewnego wieczoru Avril zaprasza wszystkich by ogłosić radosną, nie dla wszystkich (jak się okaże) – radosną nowinę. Razem z ukochanym spodziewają się dziecka. Mado oczywiście nie wyobraża sobie siebie w roli babci i niechcący podczas „odreagowania” tej informacji, w swoim stylu, również zachodzi w ciążę. Daleko obu kobietom od mówienia sobie nawzajem o cudzie narodzin, planowaniu pępkowego. Więcej tutaj krzyków o nieodpowiedzialności córki w stronę matki, niż odliczania do czasu rozwiązania.

Komedia z kopyta, raz śmieszniej, raz mniej ogranymi metodami, kręci nas na tej karuzeli śmiechu. Absurdy się mnożą, skrywane tajemnice eksplodują, wszystko idzie od A do Z, ale nie przeszkadza to widzowi by się zauroczyć lekkością z jaką o sprawach macierzyństwa, bez ideologii, a z rozwianym wiatrem we włosach, mówią Francuzi.

Mamy2Mamy to nie komedia roku, ani żaden wielki projekt, a trochę girl power, przypominający o girl support girl, wydłużony do długiego metrażu dowcip. To produkcja sprawiająca przyjemność i szeroki uśmiech, ale też dużą przestrzeń powtórki z rozrywki, jednak grająca z odkrytą talią. Twórcy nie wkładają za wiele wysiłku, by udowodnić, że w komedii warto coś zrobić, a wystarczy tylko trochę nabroić. Bywa błyskotliwie, ale lepiej się sprawdzają kiedy podnoszą głos, robią bałagan i ktoś znowu kogoś zaskoczył. Tylko, że nikt widza podczas seansu.

Ocena 6/10

Zostań naszym królem wirtualnego pióra.
Dołacz do redakcji FDB

Komentarze 1

Sebioslaw

O co chodzi w pierwszym zdaniu?

Proszę czekać…