Saga o dżudo 1943

Warto! – Film po prostu mnie zachwycił, mimo tego że jego temat nie jest dla mnie bliski. Przeczytałem gdzieś, że wojenna cenzura wycięła z filmu ponad pół kilometra taśmy i wycięte materiały zaginęły. Ciekawe, co ci japońscy faszyści z niego wycięli, bo nawet po takim okrojeniu film prezentuje się godnie. Na uwagę zasługuje muzyka. Gdy pojawia się, to przyćmiewa swoim dźwiękiem wizję. Wiem, że nie powinno tak być, ale od każdej reguły jest wyjątek. Odniosłem po prostu takie wrażenie, że ta muzyka… mówiła, opowiadała… Kurosawa trochę inny, nieskażony jeszcze magią Hollywoodu…