Pięćdziesięciopięcioletnia Suada Bajramović mieszka z synem, pasierbicą i wnukiem. Jej syn Alen to inwalida niedawnej wojny domowej w byłej Jugosławii (1991-1995), z której wrócił na wózku, niezdolny do pracy. By wyżywić rodzinę Suada codziennie ryzykuje życie pracując jako saper przy oczyszczaniu pól minowych, których wciąż jeszcze na terytorium Bośni i Hercegowiny jest niemało.