Film zrealizowany w 2002 i 2003 r. w Obri i Solakovej kuli, najdalej wysuniętych na południe parafiach arcybiskupstwa Vrhbosanskiego w Bośni i Hercegowinie. Katolicki proboszcz, wielebny Anto Ledić usiłuje pozbierać pozostałe po okrutnej wojnie domowej i trudnym okresie powojennym okruchy tolerancji i wzajemnego zrozumienia i poskładać je w mozaikę. Będąc bezinteresownie zaangażowany w pomoc dla swych nielicznie pozostałych tu parafian, głównie ludzi starych i niemocnych, ksiądz zainicjował i wspomagał liczne akcje humanitarne, skierowane do wszystkich mieszkańców regionu, bez względu na narodowość czy wyznawaną wiarę. Ksiądz Anto jest przy okazji jedynym duchownym, który aktywnie i z sukcesami uprawia podnoszenie ciężarów. Jednego dnia, choć od końca wojny minęło już siedem lat, ksiądz Anto wzywa swoich wiernych do modlitwy za dusze wojennych zabójców, tak jak czynił to przed laty w oblężonym Sarajewie. Film jest opowieścią o miłości i śmierci, o odwadze i przebaczaniu, jest po prostu filmem o rzeczywistości współczesnej Bośni.