Telewizyjna adaptacja opowiadań z „Dekameronu” Giovanniego Boccaccio. Spektakl w reżyserii Macieja Dutkiewicza zrealizowano w 1994 roku. Autorzy telewizyjnej adaptacji wybrali sześć nowel, w których kult intelektu dowcipnie przeplata się z nieprzezwyciężoną siłą namiętności. Sprytne żony oszukują mężów, których niebotyczne zadufanie i głupota zostają wyśmiane i ukarane. Główną postacią w sztuce jest sam Boccaccio (w tej roli Janusz Gajos) – w kilku postaciach: jako narrator, sąsiad-kochanek, cyrulik, dworzanin, sędzia, wędrowiec... To on przedstawia wszystkie zacne białogłowy, których największą cnotą jest szczodrość w miłości. On w swoich kolejnych wcieleniach pomaga „przemyślnym kobietom” wodzić mężów za nos, oszukiwać ich, drwić z niebotycznej głupoty.