Filmy basen, włosy łonowe, marzenie

Kolejna część amerykańskiej komedii inicjacyjnej. Eric Stifler trafia tym razem na uniwerek - oczywiście za sprawą swojego kuzyna Dwighta. Chce dołączyć do bractwa Beta, które zajmuje się głównie imprezami, libacjami itp. Zupełnie innym stowarzyszeniem jest tzw. bractwo "Dziobaków". Ciągłe konflikty doprowadzają do pojedynku - greckiej olimpiady. Oczywiście nie chodzi tu o biegi czy zapasy. Studenci biorą udział w nie do końca normalnych dyscyplinach takich jak picie piwa na czas. Przegrany opuszcza uczelnię. Kto wygra? Obejrzyjcie sami.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Tomasz (Daniel Day-Lewis) jest czeskim lekarzem i znanym podrywaczem stroniącym od polityki. Jednak obie te cechy zostają poddane próbie. Oto bohater zakochuje się w Teresie (Juliette Binoche), jednak nie potrafi być jej wierny. Staje się uczestnikiem wydarzeń "praskiej wiosny" 1968 roku i mimowolnym "wrogiem ludu"...

19-letni Boni (Grégoire Colin), młody człowiek, pracuje przy pizzie. Od śmierci matki mieszka w rodzinnym mieszkaniu w Le Canet, popularnej dzielnicy na północy Marsylii. Zerwał wszelkie więzi ze swoim ojcem Felixem (Jacques Nolot), który odbudował swoje życie w Aix-en-Provence, a także z piętnastoletnią siostrą Nénette (Alice Houri), która mieszka w internacie. Nénette ucieka ze szkoły i dołącza do brata, który odmawiając jej azylu, decyduje się otworzyć przed nią drzwi, gdy dowiaduje się, że jest w ciąży i jest sama. Ich ojciec, walcząc z gangiem bandytów, próbuje przekonać Nénette do powrotu do domu. Otrzymuje obelgi od Boniego. Badanie zlecone przez ginekologa wskazuje na zaawansowany stan ciąży. Nénette próbuje samodzielnie dokonać aborcji, ale Boni interweniuje i przekonuje ją, by urodziła dziecko. Gdy ich ojciec zostaje postrzelony, Boni, uzbrojony w broń, postanawia ukraść dziecko, aby stworzyć mu prawdziwą rodzinę.