Filmy dyskusja, retrospekcja

Po zabójstwie całej rodziny przez skorumpowanych policjantów dwunastoletnia Matylda zamieszkuje z sąsiadem Leonem będącym płatnym mordercą. Dziewczynka pragnie być taka jak on.

Terriers – dzieło Teda Griffina (Ocean’s Eleven, Naciągacze, Tower Heist: Zemsta cieciów) i producentki Shawn Ryan (The Chicago Code, Świat glin, Magia kłamstwa) – to serial z elementami komedii, którego głównym bohaterem jest emerytowany prywatny detektyw, nawiązujący współpracę ze swym krewkim i przedsiębiorczym partnerem. Hank Dolworth (Donal Logue), były policjant i alkoholik w trakcie terapii, który od wielu miesięcy zachowuje trzeźwość, wspólnie ze swym najlepszym przyjacielem, Brittem Pollackiem (Michael Raymond-James) zakłada nielicencjonowaną prywatną agencję detektywistyczną. Obaj członkowie duetu, borykając się z problemami starzenia, rozwiązują kryminalne zagadki, starając się przy tym uniknąć niebezpieczeństw i osobistej odpowiedzialności. Serial rozpoczyna się od sceny, w której Hanka i jego partnera odwiedza starszy, pijany mężczyzna, prosząc o pomoc w odnalezieniu córki. Początkowo zadanie wydaje się proste, lecz powiązania córki z mrocznymi postaciami powodują, że sprawa szybko okazuje się zbyt poważna dla ich podrzędnej agencji.

Pani detektyw Lilly Rush zajmuje się sprawami sprzed lat. Razem ze swym partnerem Scotty'm Valensem i resztą policjantów z wydziału zabójstw czyli Tomem Stillmanem, Nickiem Verą, Willem Jeffriesem, wznawiają stare śledztwa, by złapać winnego popełnionej zbrodni. Sprawdzają każdy szczegół, by dowieść jego winy.

Siła i agresja Jake'a La Motty (Robert De Niro) czyni go praktycznie niepokonanym na ringu. Ten gniew prowadzi do tego, że zaczyna bić swoją żonę i popada w błędne koło szaleństwa i furii.

Rob Gordon prowadzi niewielki sklepik muzyczny w Chicago. Mimo, iż jest chodzącą encyklopedią muzyki pop, interesy nie idą mu najlepiej. W oczekiwaniu na potencjalnych klientów Rob zabija czas gawędząc ze swoimi pomocnikami, dobrodusznym Dickiem i aroganckim Barrym. We trójkę zestawiają niekończące się listy przebojów w rodzaju "pięciu najlepszych piosenek o śmierci".