Filmy śmierć, dominacja, kobieca nagość

Dramatyczna historia grupy kobiet przebywających w więzieniu u wybrzeży pewnego państwa Ameryki Południowej. Więzienie jest pod opieką brutalnego i perwersyjnego gubernatora, który nęka kobiety na wszystkie możliwe sposoby. Kobiety planują ucieczkę.

Podczas II wojny światowej amerykańska grupa jeńców organizuje ucieczkę z niemieckiego obozu kierowanego przez sadystycznego komendanta.

We wrześniu 1971 roku złodzieje przekopali tunel do skarbca londyńskiego banku przy Baker Street i ukradli zdeponowane tam gotówkę i biżuterię warte wiele milionów funtów. Straconych kosztowności i pieniędzy nigdy nie odzyskano i nie złapano też złodziei. Zuchwała kradzież przez kilka dni okupowała pierwsze strony gazet, a potem temat nagle zniknął. Stało się tak w wyniku decyzji rządu o ograniczeniu swobody wypowiedzi prasy. Ten film nie tylko pokazuje, co było ukryte w sejfach, ale przede wszystkim ujawnia kulisy powiązanych z kradzieżą morderstwa, korupcji i skandalu seksualnego, których tropy prowadzą do rodziny królewskiej. Okazuje się, że w zestawieniu z pozostałymi uczestnikami bulwersującej afery, złodzieje, którzy opróżnili skrytki bankowe byli niewinnymi aniołkami...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Chcąc odnaleźć mordercę prostytutki, policjantka Cindy Hannen podejmuje pracę w luksusowym domu publicznym pani V. Nowe doznania sprawiają, że Cindy coraz bardziej podoba się nowa rola.