Filmy walka, dominacja, kobieca nagość

Nic dziwnego, że burzliwy romans Syda i pięknej London zakończył się z hukiem. Syd jest totalnym wrakiem człowieka - odrętwiały z powodu alkoholu i narkotyków nagle odkrywa, że przyjaciele London namawiają ją do wyjazdu. Wściekły z powodu jej planów Syd, w towarzystwie swego dilera rozwala przyjęcie, mając nadzieję odwieść swoją miłość od opuszczenia miasta... bez względu na cenę.

Trzydziestoletnia Elizabeth jest właścicielką galerii sztuki. Pewnego razu, przypadkowo poznaje na zakupach przystojnego Johna, maklera giełdowego. Po jakimś czasie znowu się spotykają, lecz tym razem już nie jest to przypadek. To on aranżuje całe spotkanie. Zaczyna także stopniowo wciągać Elizabeth w niebezpieczną grę erotyczną, pełną perwersyjnego seksu, uzależnień i prowokacji.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".