Filmy erekcja, kobieca nagość, restauracja

Andy pracuje w sklepie elektoronicznym, ma 40 lat i jest... prawiczkiem. Dowiadują się o tym jego koledzy z pracy i postanawiają mu pomóc w utracie dziewictwa. Niestety jak się okazuje nie będzie to sprawa prosta, gdyż Andy jest wyjątkowo opornym podrywaczem.

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Sandy (Art Garfunkel) i Jonathan (Jack Nicholson) to kumple z college'u. Jonathan świetnie radzi sobie z kobietami, zaś Sandy jest chorobliwie nieśmiały. Więc Jonathan postanawia wprowadzić kolegę w arkana sztuki uwodzenia. Namawia go do eksperymentowania z kobietami. Sandy nieświadomie zakochuje się w dziewczynie Jonathana, która niespodziewanie zaczyna okazywać mu sympatię. Jonathan nie może się z tym pogodzić. Drogi przyjaciół rozchodzą się, by po kilku latach skrzyżować się ponownie.

Sony i Duane są najlepszymi przyjaciółmi, i jak to zwykle bywa swój czas spędzają na zabawie, graniu w kosza, podrywaniu dziewczyn i chodzeniu do kina. Na jednym z takich seansów filmowych coś się kończy, dochodzą do wniosku, że w ich życiu kończy się pewien beztroski etap, a zaczyna dorosłe życie...

Erika Kohout (Isabelle Huppert) to czterdziestoletnia nauczycielka gry na fortepianie w konserwatorium w Wiedniu. Jest bardzo poważana ze względu na swój niezwykły talent i silną dyscyplinę, ale poznano ją również jako ostrą i wymagającą nauczycielkę. Choć jest kobietą w średnim wieku, wciąż mieszka razem z matką (Annie Girardot), z którą jest silnie związana i po której odziedziczyła surową naturę. Nie ma męża, ani kochanka, ale swoje potrzeby emocjonalno-seksualne umie zaspokajać i to w niestandardowy sposób. Regularnie bywa w kinach porno i peepshowach, gdzie uwalnia się spod wpływu matki. Jej seksualizm jest mieszanką chorobliwego voyeuryzmu (podglądactwa) i praktyk masturbacyjnych o podłożu masochistycznym. Erotyczny świat Eryki i jej codzienne życie nauczycielki biegną różnymi drogami. Jednak pewnego dnia, jeden z jej studentów – Walter (Benoit Magimel) postanawia ją uwieść...

Frannie Avery jest wykładowcą literatury, prowadzącą zajęcia z zakresu sztuki twórczego pisania. Dość nieufnie podchodząca do związków z mężczyznami, angażuje się jednak w bliższą relację z Malloy’em, detektywem z wydziału zabójstw, prowadzącym sprawę morderstwa dokonanego w jej sąsiedztwie. Z czasem związek tych dwojga nabiera ostrego, seksualnego charakteru, do czego w pewnej mierze przyczynia się przyrodnia siostra Frannie, Pauline. Jednak wnosząca powiew świeżości w życie Frannie relacja z Malloy’em przybiera nieco inny obrót w miarę jak zaczynają mnożyć się nierozwikłane przypadki tajemniczych morderstw.

Mężczyzna (zwany po prostu Naszym Bohaterem) (Philippe Harel), rozczarowany współczesnym społeczeństwem i wciąż w szoku po romantycznym rozstaniu, widzi, jak jego mizoginia narasta z dnia na dzień, w następstwie licznych frustracji wobec kobiet i niemożności normalnego współdziałania z nimi. Podczas podróży służbowej w towarzystwie Raphaëla Tisseranda (José Garcia), swojego zawodowego przełożonego, ale podwładnego pod względem przeżyć romantycznych, znajdzie sposób, aby głębiej pogrążyć się w swoich mrocznych myślach, wciągając kolegę ze sobą w spiralę patetyki. Jakby było mało, Nasz Bohater niechcący doprowadzi do śmierci Tisseranda, co zakończy się pogrążeniem postaci w całkowitej depresji. Na emeryturze w szpitalu psychiatrycznym w dalszym ciągu narzeka na kobiety i społeczeństwo, których stereotypowe wartości odrzuca. Film i tak kończy się pozytywnie, gdy Nasz Bohater bierze lekcje tańca i staje twarzą w twarz z kobietą, która jest wyraźnie wyższa od niego i która się do niego uśmiecha.

W pociągu jadącym do Miluzy Samuel (Daniel Duval) spotyka pisarkę Muriel (Nathalie Baye), z którą nawiązuje ironiczną i żartobliwą rozmowę. Zostawiają się nawzajem podczas podróży. Kilka tygodni później Samuel niespodziewanie pojawia się w jej domu z zamiarem uwiedzenia jej. Muriel oddaje się mu z ciekawości i dla przyjemności, ale szybko przeszkadza jej całkowity i pożerający charakter Samuela, którego jedynym centrum zainteresowania jest miłość. Bardzo zajęta swoją pracą, zazdrosna o swoją niezależność i pragnąca szacunku, Muriel początkowo jest podejrzliwa, a potem daje się wciągnąć w miłosny pojedynek.