Filmy paryż, kobieca nagość, pieniądz

W latach 30. w Paryżu. Madeleine Verdier (Nadia Tereszkiewicz), młoda i ładna aktorka bez grosza przy duszy, bez talentu, zostaje oskarżona o zabójstwo znanego producenta. Z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki Pauline (Rebecca Marder), młodej bezrobotnej prawniczki, udowadnia swoją samoobronę i zostaje uniewinniona. Potem zaczyna się nowe życie, pełne chwały i sukcesu, aż prawda wychodzi na jaw...

Latem, na wakacjach Isabelle (Marine Vacth) obchodzi 17 urodziny w miejscu, które nie jest określone. Traci dziewictwo z młodym Niemcem. Wraca do Paryża, do liceum i smutnej codzienności. Celowo i potajemnie zajmuje się prostytucją. Dzieli klientów na mniej lub bardziej przyjemnych. Wśród nich wyróżnia Georgesa (Johan Leysen), który jest bardzo uprzejmy. Wokół niego nawet po jego śmierci będą się toczyć dalsze losy bohaterki.

Corey jest młodym mężczyzną, który właśnie opuszcza więzienie. Przed wyjściem, dostaje od klawisza informacje, jak obrobić jubilera. Vogel jest przestępcą, którego w pociągu, eskortuje doświadczony policjant, Mattei. Vogelowi udaje się uciec i jego drogi, krzyżują się z Coreyem. Razem postanawiają przeprowadzić skok na jubilera. Do pomocy biorą byłego policjanta, Jansena. Nie wiedzą jednak, że komisarz Mattei ciągle podąża ich tropem.

Anaïs (Anaïs Demoustier) ma trzydzieści lat i jest spłukana. Ma kochanka, którego już nie pokocha. Spotyka Daniela (Denis Podalydès), który od razu ją zadowala. Ale Daniel mieszka z Émilie (Valeria Bruni Tedeschi), którą Anaïs również lubi. To historia młodej kobiety, która jest niespokojna. I to też jest historia wielkiego pragnienia.

Film zrealizowany na podstawie książki Richarda Yatesa. April i Frank Wheeler to młode małżeństwo mieszkające z dwójką dzieci na przedmieściach Connecticut w połowie lat 50. Oboje skutecznie maskują frustrację spowodowaną niemożnością spełnienia się zarówno w związku, jak i karierze zawodowej. Frank ugrzązł w dobrze płatnej, ale nudnej pracy biurowej, gospodyni domowa, April ciągle opłakuje stojącą kiedyś przed nią szansę na zrobienie kariery aktorskiej. Nie mogąc znieść przeciętności, jaka ich otacza, decydują się wyjechać do Francji, gdzie będą w stanie rozwijać swoją wrażliwość artystyczną wolni od konsumpcyjnych wymagań kapitalistycznej Ameryki. Kiedy jednak ich związek zamienia się w nieskończone pasmo sprzeczek, zazdrości i wzajemnych oskarżeń, ich podróż oraz marzenia o samospełnieniu stają w obliczu zagrożenia.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Bogata, młoda, pełna życia dziewczyna z Kalifornii udaje się do Nowego Jorku. Tam spotyka młodego artystę, Andy'ego Warhola, który obiecuje jej to, o czym zawsze marzyła: zrobi z niej gwiazdę! Film jest biografią aktorki Edie Sedgwick, której kariera na chwilę zabłysła dzięki udziałowi w krótkometrażowych filmach Warhola. Edie wkrótce jednak traci kontakt z rzeczywistością uzależniając się od alkoholu i lekarstw. Umiera mając zaledwie 28 lat.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Francja w 1942 roku. Tytułowy bohater korzystając z sytuacji w jakiej znalazł się jego kraj zajmuje się handlem dziełami sztuki, kupując je od Żydów po paskarskich cenach. Poza tym jest ogólnie szanowanym obywatelem, mającym wpływy oraz przyjaciół, żyjącym w zgodzie z nowym porządkiem. Pewnego dnia okazuje się, iż ktoś, prawdopodobnie Żyd, ukrywa się pod jego nazwiskiem. Pan Klein próbuje wyjaśnić to nieporozumienie na własną rękę.

Pewnego dnia właściciel słynnej paryskiej rewii, Antoine Carco, odbiera telefon z Hongkongu. Dzwoni dawny kolega z wojska, który jest ciężko ranny i w obliczu śmierci prosi Carco, by ten zaopiekował się jego synkiem Bao, który ma odziedziczyć po nim 40 milionów dolarów. Carco natychmiast jedzie do Azji i odnajduje chłopca, którego cudem ratuje od śmierci. Prosi księdza Herve'a, który właśnie wybiera się do Francji, by ten przewiózł tam małego wraz z cennym bagażem. Łatwowierny duchowny zgadza się...