Filmy flandria

Mathias (Yves Montand), belgijski profesor językoznawstwa na Uniwersytecie w miasteczku we Flandrii, ma romans z Anną (Anouk Aimée), francuską producentką. Profesor musi wygłosić wykład z dala od miejsca pracy i wybiera podróż pociągiem. Ku jego zaskoczeniu Anne dołącza do niego w przedziale. Mathias zasypia. Kiedy się budzi, młodej kobiety już nie ma. Pociąg zatrzymuje się po środku trasy, a Mathias z niego wysiada ze starszym mężczyzną, Hernhutterem (Hector Camerlynck) i młodym, Valem (François Beukelaers). Pociąg odjeżdża bez możliwości złapania go. Nasz bohater idzie do wioski, ale nie może uzyskać pomocy, ponieważ nie rozumie ani słowa z języka używanego przez mieszkańców.

W pensjonacie dla urzędników w belgijskim nadmorskim miasteczku sześciu mężczyzn wraca do zdrowia po operacji lub chorobie. Ich życie zmienia się dramatycznie, gdy pojawiają się dwie kobiety. Catherine (Danièle Evenou), wyzwolona seksualnie, i Léonie (Barbara) powściągliwa i konserwatywna. Podczas gdy wszyscy kręcą się wokół Catherine, Leona (Jacques Brel), byłego najemnika belgijskiego, ciągnie do Léonie. Ranny w nogę w Katandze w 1964 roku i ofiara psychologiczna tej wojny, były żołnierz musi zmierzyć się z żartami, czasem okrutnymi ze strony innych rekonwalescentów. Przybywa zaborcza matka Leona i przynosi mu dalsze cierpienie emocjonalne. Nieszczęśliwa para zmaga się z pokonaniem tych przeszkód. Podczas, gdy Léonie znajduje swoją rodzinę na peronie, Léon tonie w Morzu Północnym. Nie umie pływać…

Bruno (Jean-Louis Barrault), poeta i publicysta, mieszka szczęśliwie na wsi we Flandrii. Uwielbia swoją żonę Stellę (Maria Mauban), której piękno wyśpiewuje wszystkim przybyszom, a w szczególności kuzynowi Petrusowi (Werner Degan). Ten jest wzruszony, gdy słucha Bruna, a Bruno to zauważa. Bruna ogarnia zazdrość i strasznie dręczą go wątpliwości. W końcu Stella ucieka z pasterzem, a Bruno zostaje sam na sam z Estrugo (Marcel Josz), swoim złym wujkiem.