Filmy seks, fałsz, satyra

Jeden z nielicznych filmów, które zostały zrealizowany przy zachowaniu chyba wszystkich punktów manifestu Dogma 95. Ujęcia w nim kręcone są "z ręki", a całość sprawia wrażenie dokumentu. Naturalizm prezentowanych obrazów jest głównym znakiem rozpoznawczym tej opowieści o ludziach udających idiotów i tym samym testujących tolerancję współczesnego świata.

Celestine (Jeanne Moreau), otrzymuje posadę pokojówki w zamku państwa Rabour-Monteil. Na stacji kolejowej oczekuje ją ogrodnik (Georges Géret). Ten silny i brutalny mężczyzna intryguje Celestine. W domu przebywają: stary pan Rabour (Jean Ozenne) seksualny fetyszysta, pan Monteil (Michel Piccoli) oraz pani Monteil (Françoise Lugagne). Wszystko, co Celestine widzi i słyszy wokół siebie, nie wpłynie jednak na z dawna powziętą decyzję zrobienia kariery.