Filmy bal, szkoła

Cała historia skupia się na 18-letniej cheerleaderce, która zostaje opętana przez demony. Trudni się uwodzeniem napalonych na nią chłopaków, a następnie ich krwawym zabijaniem. O wszystkim dowiaduje się koleżanka ze szkoły, która w nieudolny sposób spróbuje wszystko zakończyć.

Zanim Monika Milewska i Artur Sagowski się poznali, wiedzieli o życiu już całkiem sporo. Niestety głównie to, że nie zawsze jest łatwe… Monika miała „pod górkę”. Opuszczona jako dziecko przez matkę, wychowywała się w domu dziecka. Wie, że musi liczyć na siebie. Nikt za nią trudnych i ważnych decyzji nie podejmie. Jej codzienność to ciągła walka – dosłownie i w przenośni – Monika zarabia przecież na życie jako bokserka. Artur – wykształcony ekonomista z zamożnej warszawskiej rodziny. Od dziecka realizował swoje pasje. Z sukcesami brał udział w wyścigach samochodowych, a niedawno objął fotel prezesa w rodzinnej firmie. Nie ma w nim jednak cienia snobizmu, ani wywyższania się. Ceni sobie w ludziach dobro i tym też kieruje się w życiu. Ona - licząca każdy grosz i On – podpisujący milionowe kontrakty. Na dodatek, każde z nich z poukładanym już życiem osobistym… I jak teraz wrażliwy twardziel – Artur ma porzucić swoją piękną dziewczynę, a Monika zostawić chłopaka, z którym jest od lat? Jakby tego było mało: są miliony Artura, na które wielu, także członków rodziny, patrzy z zazdrością i myśli tylko o tym, jak się do nich dobrać. Jest też bokserski talent Moniki - ambicja jej chłopaka i bokserskich promotorów…

Film opowiada o dojrzewaniu wrażliwego chłopca. Jest jednym z ważniejszych debiutów w powojennym kinie polskim. Stanowi ciąg luźno powiązanych epizodów i ukazuje, jak na pozór mało ważne momenty życia kształtują charakter człowieka. Jest buntem przeciwko tłamszeniu indywidualności przez totalitarny system polityczny i służące uniformizacji metody wychowawcze.

Na „Balu maturalnym" każda para ma swoją historię, inną niż wszystkie. Dla Novy Prescott (Aimee Teegarden) to będzie opowieść o tym, że przeciwieństwa się przyciągają. To dlatego wpadnie jej w oko facet (Thomas McDonell), który przeszkadza jej w organizacji idealnego balu. Śmiej się i płacz z bohaterami tej młodzieżowej produkcji ze znakomitą, młodą obsadą. Zobacz, jak na jaw wychodzą sekrety, z pozoru idealne związki nagle się rozpadają, a nowe uczucia kwitną. W szkole odbywa się mnóstwo bali, ale maturalny przeżywa się tylko jeden raz.

Dzisiejsza Norwegia, miasteczko Gjøvik. 15-letnia Frida jest klasową outsiderką i nie ma z tym najmniejszego problemu. W świecie „Idealnego Pokolenia” wszyscy uczniowie zgadzają się co do jednego: Frida jest naprawdę dziwna. Marius stara się być we wszystkim wzorowy. Kiedy okazuje się, że ma się uczyć w parze z Fridą, widzi w tym kolejną szansę do pokazania wszystkim, jaki jest wspaniały. Jednak Frida wcale nie ma zamiaru dać się „naprawić” klasowemu złotemu chłopakowi. Ich sesje nauki stają się zarzewiem burzliwego związku. Jednak w swoich kłótniach z Fridą Marius doświadcza również czegoś ekscytującego, stanowiącego wyzwanie i całkiem nowego…

Akcję fabularną z zachowaniem czasu historycznego (początek XX wieku) przeniesiono w realia życia mieszczańskiego Galicji, pozostawiając uniwersalne, niezależne od czasu i miejsca problemy opozycji natury i kultury, konieczności przyjęcia przez człowieka reguł społecznych i ogólnie obwiązującej etyki oraz jej starcia z podstawowymi instynktami życia, tylko pozornie okiełznanymi przez wychowanie i przebywanie w społeczeństwie.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.