Filmy bal, romans

Na balu przebierańców w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych utalentowany sportowiec Marek Arens spotyka tajemniczą dziewczynę z zasłoną na twarzy. Umawiają się. Ale przebrana za Turczynkę Jowita nie przychodzi na spotkanie. Marek wypytuje o nią znajomych, ale nikt nie potrafi mu pomóc. Tymczasem chłopak poznaje Agnieszkę – urodziwą, inteligentną i twardo stąpającą po ziemi studentkę ASP. Pomimo rodzącego się między nimi uczucia Marek nie może zapomnieć o Jowicie. Jednocześnie nie potrafi odciąć się od dawnych romansów, a także powstrzymać przed nowymi „bliższymi znajomościami”. Takie postępowanie mija się z wyobrażeniem o idealnej miłości, jednak Arens wydaje się akceptować status quo… Do czasu.

Obydwoje są młodzi, obydwoje pochodzą z tej samej mieszczańskiej klasy, choć z ogromnie odległych jej krańców. Mają różne charaktery, sposoby bycia, pojęcie o życiu. W dobrych chwilach starają się znaleźć kompromis. Na ogół bezskutecznie. Są do siebie przywiązani, niekiedy tylko skazani na siebie. Ta wspólnota jest im potrzebna, bo takie są akurat wokół nich warunki, taki czas, tacy oni sami. Ich miłość jest różna, chociaż u obojga jednakowo zachłanna i egoistyczna.

Profesor medycyny Nowak wraca Batorym do Polski po wykładach w Ameryce. Towarzyszy mu Magda. Profesor spotyka na pokładzie mężczyznę, któremu przed laty zwichnął karierę. Nowak usilnie zabiega o jego towarzystwo. Toczy się między nimi gra pełna niedomówień, rosnącego zagrożenia, sytuacja staje się coraz bardziej napięta.

Początek lat trzydziestych XX wieku, wczesny okres Republiki Tureckiej. W górniczym mieście Zonguldak w północno-zachodniej Turcji odbywa się bal z okazji Święta Niepodległości. Wśród zaproszonych gości jest nowo przybyły inżynier Halit wraz z piękną małżonką Mükkerem i niezamężną siostrą Senihą. Wspólny taniec Mükkerem i Nüsheta, zepsutego syna najbogatszego przemysłowca w mieście, zaowocuje płomiennym romansem, którego niemym świadkiem będzie Seniha. W jej życiu pojawi się wówczas wielka okazja, by po latach spędzonych w cieniu brata i jego żony zagrać wreszcie pierwszoplanową rolę i móc w znaczący sposób wpływać na losy innych. Przenosząc na ekran powieść tureckiego pisarza Nahita Sırrı Örika, a tym samym realizując pierwszy w swej karierze film kostiumowy, Demirkubuz raz jeszcze powraca w krąg typowych dla swej twórczości problemów, czyli niszczących namiętności i okrutnego przeznaczenia determinującego ludzki los.

Jacek Renowicki jest dyplomatą, właśnie wyjechał z kraju z kolejną misją. Jego żona Hanka, piękna i młoda kobieta, została sama i przypadkowo dowiaduje się, że Jacek ją zdradza z niejaką Elizabeth Norman. Hanka nie jest mu dłużna, szybko znajduje sobie kochanka, Roberta Tonnora. Tymczasem okazuje się, że Elizabeth jest pierwszą i na dodatek nie rozwiedzioną żoną Jacka a Robert jest...

Hrabia von Dopenthal (Herbert Marshall) planuje popełnić samobójstwo i spędza swój ostatni wieczór na balu. Tam poznaje śliczną Lelie Fischer (Sari Maritza) i zakochuje się w niej.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.