Filmy feminizm, sztuka

„Czarna śmierć" zbiera żniwo w XVI-wiecznej Sewilli. Ale zaraza to nie jedyny zabójca: w mieście znajdowane są zwłoki brutalnie zamordowanych ludzi. Wszyscy sądzą, że zbliża się koniec świata.

Harry Langer prowadzi wygodne i szczęśliwe życie. Jego życiową partnerką jest dużo od niego młodsza kobieta, która w zasadzie mogłaby być jego córką. Ta sielanka zmienia się zupełnie, kiedy Harry poznaje matkę swojej ukochanej. Okazuje się, że oboje mają ze sobą bardzo wiele wspólnego...

Młoda i niezależna Isabel Archer przybywa z Ameryki do dziewiętnastowiecznej Anglii przepełnionej konwenansami. Pełna ciekawości świata odrzuca małżeńskie oferty i wielbicieli. Nieoczekiwanie zostaje obdarowana sporym spadkiem i wyrusza na kontynent w poszukiwaniu nieznanego. We Włoszech za sprawą intrygi wychodzi za Gilberta Osmonda. Związek okazuje się tragiczną pomyłką.

3-go czerwca 1968 roku, Valerie Solanas - członkini "Society for Cutting Up Men" i autorka manifestu S.C.U.M., wkroczyła do atelier Andy'ego Warhola - The Factory. Tam oddała trzy strzały, z których ostatni trafił najsłynniejszego przedstawiciela pop-artu. Film oparty na autentycznych wydarzeniach.

Motyw kobiety fatalnej przewijający się w zachodniej kulturze od mitu Salome poprzez męskich malarzy okresu symbolizmu aż po czasy współczesne. Wizerunek kobiety w sztuce malarskiej kształtowany głównie przez mężczyzn zmieniał się wraz z prawami, jakie płeć piękna uzyskiwała w społeczeństwie. Jak wygląda on dziś, gdy kobiety doszły do głosu i same mogą wyrazić się poprzez sztukę?

Monodram Doroty Landowskiej na motywach książki Angeliki Kuźniak „Stryjeńska. Diabli nadali”. Scenariusz spektaklu napisała Anna Duda. Zasadnicza oś akcji w spektaklu „Stryjeńska. Let's dance Zofia”, została oparta na dramatycznych losach Zofii Stryjeńskiej, najbardziej znanej – obok Tamary Łempickiej – polskiej plastyczki dwudziestolecia międzywojennego, przedstawicielki art deco. Dorota Landowska buduje portret artystki, zmagającej się z rzeczywistością, w której nie istniała możliwości rozwoju artystycznego i zawodowego dla kobiety. Landowska przenosi na scenę historia życia Stryjeńskiej, podejmując szereg aktualnych tematów – feminizm, przemijanie, łączenie życia prywatnego z niezależnością twórczą, nieszczęśliwą miłością, schizofrenią, stratą. Ale przede wszystkim buduje portret kobiety niezależnej, której pragnieniem jest żyć i tworzyć.