Filmy paryż, modelka, lustro

Na początku XX wieku Yu-liang opuszcza burdel w małym chińskim miasteczku, aby stać się drugą żoną Pana. Podczas, gdy Pan rusza na rewolucję do Yunnan, Yu-liang uczy się malować i bierze lekcje sztuki w Shanghai Art Institute, dopóki instytut nie zostanie zamknięty z powodu malowania aktów. Ponieważ nie może dać Panowi syna, Yu-liang zostawia go i jedzie studiować sztukę w Paryżu, gdzie zdobywa nagrodę za nagie autoportrety. Powraca, aby dołączyć do Pana w Nanking w 1930 roku. Tu zostaje profesorem sztuki. Ale zostaje odkryte, że pochodzi z burdelu. Wraca do Paryża, by tam przeżyć resztę swojego życia, i wreszcie by zorganizować wielką wystawę swojej pracy.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Akcja filmu toczy się w Paryżu w burzliwych latach 1968 - 1969. Studenci, a także związki zawodowe buntują się przeciwko polityce rządu. François (Louis Garrel) jest dwudziestoletnim poetą, który uchyla się od służby wojskowej. Lubi barykady, ale nie należy do takich, którzy rzucaliby koktajlem Mołotowa w policję. Nałogowo pali opium i dyskutuje o rewolucji ze swoim przyjacielem Antoine'm (Julien Lucas). Korzysta z tego, że Antoine odziedziczył w spadku mieszkanie - mieszka u niego i żyje na jego koszt. Poznaje rzeźbiarkę Lilie (Clotilde Hesme) i zakochuje się w niej z wzajemnością. Mija rok, a bohater nadal, delektując się dymem opium, pisze wiersze, kocha się z Lilie, dyskutuje o polityce. Czy zdobędzie się na odwagę, by uczynić coś, co odmieni jego egzystencję?