Filmy kościół, retrospekcja, relacja ojciec-syn, cierpienie

Andriej Rublov był średniowiecznym, rosyjskim mnichem znanym jako wybitny twórca ikon. W filmie Tarkovskiego możemy zobaczyć jego biografię, pokazaną jednak bardzo wybiórczo i potraktowaną z dużą swobodą artystyczną. Andriej (w jego roli Anatoli Solonitsyn) jest wrażliwym, religijnym artystą przeżywającym różne rozterki, niekiedy przyziemne - takie jak spotkanie z pogańską, hedonistyczną religią, brak weny artystycznej czy też najazd Tatarów i cierpienie. Mimo to, przemierzając kresy średniowiecznej Rosji, powoli zbliża się do wypełnienia swojej życiowej misji, jaką jest tworzenie ikon ku czci Chrystusa. Film podzielony jest na osiem części, a postać Rublowa, luźno zaadoptowana na potrzeby obrazu, została pokazana z niezwykłym pietyzmem i wzniosłością.

Pi, syn właściciela zoo w Indiach, od najmłodszych lat poszukuje własnej duchowej drogi. Na kluczowe pytania szuka odpowiedzi zarówno w hinduizmie, w którego duchu został wychowany przez matkę, jak i chrześcijaństwie czy islamie. W każdej z tych religii odnajduje prawdę o Bogu. Kiedy Pi ma 17 lat, ojciec z przyczyn finansowych podejmuje decyzję o przeprowadzce rodziny do Kanady. Podczas morskiej przeprawy rozpętuje się burza i statek tonie. Przeżywa tylko Pi i kilkoro dzikich zwierząt, w tym tygrys bengalski o imieniu Richard Parker. Przez ponad siedem miesięcy dryfują na otwartym ocenie na małej szalupie ratunkowej. Żeby przetrwać, Pi próbuje oswoić drapieżnika.

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Mężczyzna w średnim wieku postanawia odmienić swoje życie. Życie i kariera ambitnego młodego prawnika wali się w gruzy na skutek jednego błędu. Kobieta nie potrafi się pogodzić z nieczułością własnego męża. Zazdrosny biznesmen mści się na swym zdolnym pracowniku. Pełna radości życia sprzątaczka czeka na cud. Co łączy wszystkich tych ludzi? Każdy z nich szuka odpowiedzi na to samo pytanie: czym jest szczęście i jak je osiągnąć?

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).