Filmy przyjaźń, homoseksualizm, bielizna, fotografia

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Bud Jonson (Kevin Costner) jest samotnym ojcem, żyjącym z dnia na dzień sympatycznym lekkoduchem. Najjaśniejszym punktem w jego życiu jest rezolutna i ambitna córka Molly (Madeline Carroll), która mimo swoich dwunastu lat potrafi zadbać o siebie i tatę. Ku zaskoczeniu obydwojga, w wyniku przypadkowych działań dziewczynki, Bud znajduje się nagle w centrum zainteresowania całej Ameryki, gdy okazuje się, że wybory prezydenckie będą zależały wyłącznie od niego...

Akcja dzieje się w 1984 roku w małym górniczym miasteczku północnej Anglii. Bohaterem jest jedenastoletni wrażliwy chłopiec Billy. Jego ojciec i brat uczestniczą w lokalnym strajku. Billy nie ma matki, jego rodzina mieszka z niepełnosprawną umysłowo babcią. Chłopiec zamiast na lekcje boksu zaczyna uczęszczać na lekcje baletu. Ojciec nie akceptuje tego „niemęskiego” zajęcia, ale w końcu poruszony sceną, gdy zobaczył swojego syna szczęśliwego i wyzwolonego podczas tańca, godzi się na jego wyjazd w wielki świat, do Londynu, gdzie Billy będzie się profesjonalnie uczył baletu.

21-letni Paul (Jean-Pierre Léaud) poszukuje pracy i wypowiada się przeciwko wojnie w Wietnamie. Jest zakochany w Madeleine (Chantal Goya), młodej piosenkarce, która jest bardziej zainteresowana swoim sukcesem w tej dziedzinie, niż sentymentem do jej adoratora. Paul w końcu znalazł pracę w instytucie badawczym, gdzie jest odpowiedzialny za badania społeczne. Mieszka teraz tymczasowo z dwoma koleżankami.

Dwóch młodych, bezrobotnych aktorów, Withnail i Ja, których codzienność opiera się na kolejnych porcjach narkotyków i alkoholu, postanawia wyjechać z Londynu na wieś. Proszą więc wujka Withnaila, Monty'ego, aby użyczył im swojego domku letniskowego. Kiedy przyjadą na miejsce, okaże się, że spokojnie i miło zapowiadający się wypoczynek, zamieni się w pasmo niecodziennych przygód.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Laura Ash jest uwodzicielką, zabójczą pięknością: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Fotograf Nicolas odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się fatalne?

Bezrobotny trzydziestolatek Hlynur nadal mieszka z matką, a dni spędza na piciu, oglądaniu filmów pornograficznych i surfowaniu po sieci. Na święta Bożego Narodzenia do ich domu wprowadza się nauczycielka flamenco jego matki, Lola. Podczas nieobecności matki Hlynur odkrywa, że Lola jest lesbijką, a jednak Nowy Rok spędza z nią w łóżku. Wkrótce dociera do niego, że Lola dzieli z matką nie tylko dom. Ostatecznie, Hlynur będzie musiał znaleźć swoje miejsce w tej układance i wyzbyć się nieco egoizmu.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.