Filmy list, relacja matka-córka, romans, strach

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

Serial jest dramatem prawniczym, obalającym mit o tym, że ciche i spokojne dzielnice miast są całkowicie bezpieczne. W rzeczywistości bywają one niemymi świadkami najczarniejszych nawet zbrodni. Annabeth jest młodą energiczną kobietą, prokuratorem z imponującym wynikiem wygranych spraw sądowych. Z urlopu macierzyńskiego wróciła właśnie do pracy i podejmuje się rozwiązania najtrudniejszych przypadków zbrodni, popełnionych w dzielnicy, w której mieszka. Zapału dodatkowo dodaje jej świadomość, że jednocześnie chroni własną rodzinę i sąsiadów.

Pochodzący z różnych grup społecznych mieszkańcy zaczynają tworzyć zgraną wspólnotę. Na przeszkodzie staje im jednak pewien marzący o władzy karierowicz z Pułtuska – gospodarz domu Stanisław Anioł.

Akcja serialu rozpoczyna się w chwili śmierci Innocentego VIII, kiedy to Rodrigo Borgia przekupstwem utorował sobie drogę na Tron Piotrowy i zasiadł na nim jako Aleksander VI. Poznajemy też dzieci Rodriga, jego przebiegłych synów - Cezara i Juana, a także przepiękną córkę, Lukrecję. Przełom XV i XVI stulecia obfitował w doniosłe wydarzenia. We Włoszech trwał renesans, Krzysztof Kolumb odkrył Nowy Świat, a w Italii tworzyli Leonardo da Vinci i Michał Anioł. Borgiowie nie znaleźli uznania u współczesnych. Choć postępowali tak samo jak wszyscy, uważani byli za ludzi występnych i bezbożnych. Działo się tak głównie dlatego, że opanowali swoje rzemiosło znacznie lepiej od przeciwników. By osiągnąć cel, gotowi byli popełnić najcięższy grzech.

Codzienne życie zwykłych ludzi – pracowników laboratorium w jednym z instytutów medycznych w Warszawie oraz ich rodzin. Losy i drogi życiowe głównych bohaterów przecinają się w coraz to nowych punktach, powstają różne nowe relacje. Na przemiany w życiu prywatnym głównych postaci niebagatelny wpływ mają coraz dynamiczniejsze przekształcenia związane z rokiem 1989.

Włochy, rok 1492. Papież Innocenty VIII stoi nad grobem. W oczekiwaniu na konklawe, kardynałowie, reprezentujący głowy najsilniejszych włoskich rodzin, zaczynają już walkę o wpływy i popleczników. Wśród chętnych do przejęcia tronu papieskiego jest Hiszpan, Rodrigo Borgia, człowiek, którego pontyfikat ostatecznie zapisał się w historii jako istna fala skandali. Zarzucano mu okrucieństwo, nepotyzm i symonię, ale najbardziej szokował poziomem zepsucia moralnego. W wyścigu do niesławy nie ustępowały mu jego dzieci: Juan, Cesare, Lukrecja oraz Joffre. Serial serwuje więc mieszankę polityki, intryg, morderstw, pożądania, zdrad i krwawych egzekucji.

Druga połowa XIII wieku. Na półwyspie Iberyjskim trwają walki pomiędzy królestwami chrześcijańskimi i muzułmańskimi. Chrześcijański rycerz Rodrigo powraca z wojny do domu. Po przyjeździe dowiaduje się, że jego zamek został zdobyty przez muzułmanów, a jego najstarszy syn został zamordowany przez wojowników Abu Bakra. Rodrigo poprzysięga zemstę.

Młody arystokrata Álvaro Mondego wpada w ręce grupy piratów dowodzonych przez kapitana Bocanegra i jego córkę Carmen. Wkrótce dowiaduje się, że są oni na tropie legendarnego skarbu, postanawia więc przyłączyć się do poszukiwań.

Prosty wiejski chłopak traci głowę dla panny z miasta. Ta miłość zmienia jego życie… Historia awansu społecznego i ceny, jaką trzeba za niego zapłacić, plus świetny obraz polskiej wsi lat 70. Kultowy serial Zbigniewa Chmielewskiego ze znakomitym Krzysztofem Stroińskim w roli głównej.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.