Filmy przyjęcie, bejrut

Jurij Orłow (Nicolas Cage) ma wiele twarzy i wiele fałszywych tożsamości. Na pewno jednak urodził się na Ukrainie, a dzięki podrobionym papierom o żydowskim pochodzeniu może cieszyć się urokami amerykańskiej demokracji. Jurij postanawia zostać handlarzem bronią. Żyje jednak w wiecznym stresie, starając się zawsze o krok wyprzedzać zarówno konkurencję z branży, jak i zawziętego agenta Interpolu, Jacka Valentine’a (Ethan Hawke). Rok 1991 przynosi rozpad Związku Radzieckiego. Orłow natychmiast jedzie na Ukrainę, gdzie czekają na niego arsenały niepilnowanej przez nikogo broni oraz wujek Dimitrij, generał ukraińskiej armii. Jurij osiąga bogactwo, o jakim nigdy nie marzył. Nie wie jeszcze, że przyjdzie mu się zmierzyć z zupełnie nieoczekiwanym przeciwnikiem – własnym sumieniem.

Absolwenci Akademii Medycznej spotykają się na balu z okazji rocznicy uzyskania dyplomów. Opuszczają zabawę, by odwiedzić mieszkającego daleko kolegę, który się na niej nie zjawił. Rzekomo jadą do niego pociągiem, w wagonie towarowym. Prawda wyjdzie na jaw później. Na razie odbywa się psychodrama: obrachunek młodych lekarzy z epoką stalinowską, w której studiowali, z własnymi postawami, jakie przyjmowali wtedy jako aktywiści komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. Niezwykle oryginalny pod względem formalnym film Jerzego Skolimowskiego z 1967 r., ze względu na wymowę antystalinowską oraz ironiczny portret zetempowców, na którym rzekomi ideowcy okazują się konformistami, czekał na premierę czternaście lat! Czarno-białe Ręce do góry to pełnometrażowy debiut fabularny Witolda Sobocińskiego (w czołówce jako drugi autor zdjęć wymieniony jest Andrzej Kostenko).

Rodzina Kerriganów sąsiaduje swoim płotem z lotniskiem w Melbourne. Władze miasta postanowiły rozbudować lotnisko i po wypłaceniu odszkodowania nakazały rodzinie się wyprowadzić. Jednak ta nie chce zostawiać swojego domu. Wnosi sprawę do sądu i przegrywa. Wtedy obrony ich mienia podejmuje się emerytowany prawnik.