Filmy przyjaźń, samotność, makijaż

Mavis Gary (Charlize Theron) jest trzydziestosiedmioletnią rozwódką i pisarką powieści dla młodzieży, która ciągle rozpamiętuje czasy, gdy była królową balu maturalnego. Pewnego dnia postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka w Minnesocie i odzyskać swoją szkolnego chłopaka (Patrick Wilson). Nie przeszkadza jej w tym wcale fakt, że mężczyzna ma żonę i właśnie został ojcem… Zdobywczyni Nagrody Akademii Charlize Theron (Mad Max: Na drodze gniewu) jako kobieta na życiowym zakręcie, która musi stawić czoła bolesnej rzeczywistości i w końcu dorosnąć. Czarna komedia w reżyserii czterokrotnie nominowanego do Oscara twórcy Juno Jasona Reitmana portretuje bohaterkę, która uporczywie próbuje cofnąć czas i jeszcze raz przeżyć swoją młodość. Obok Theron w filmie występują Patton Oswalt (Sekretne życie Waltera Mitty), dwukrotnie nominowany do Złotego Globu Patrick Wilson (miniserial HBO Anioły w Ameryce), Elizabeth Reaser (Saga "Zmierzch": Zaćmienie) oraz Collette Wolfe (Interstellar).

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

To jeden z tych filmów, co to są "o życiu". Opowiada losy trójki bohaterów, którzy próbują razem ułożyć sobie życie. Dwóch mężczyzn i kobieta. Wątek gejowski. Rozterki psychiczne, przełomowe wybory życiowe. Film ciągnie się od wczesnych lat dziecięcych bohaterów do pełnej dorosłości. Spokojna opowieść o niespokojnych duszach.