Filmy pocałunek, samotność, kelnerka

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Maurice i Ian to dwaj starzejący się aktorzy. Niegdyś wielkie postacie londyńskich teatrów i kina, dzisiaj pozostały im tylko wspomnienia i czekanie na śmierć. Chociaż starają się do tego podejść z dystansem, rutyna wdarła się już do ich życia. Przerywa ją pojawienie się młodej siostrzenicy Iana, Jessie. Zamknięta i opryskliwa z początku dziewczyna wywraca ich życie do góry nogami.

Romain (Melvil Poupaud), młody i przystojny fotograf mody, na pierwszy rzut oka żyje pełnią życia. Jego zawodowa kariera pomyślnie się rozwija, a jego związek z uroczym chłopakiem wygląda na udany. Pewnego dnia, podczas sesji zdjęciowej, Romain niespodziewanie traci przytomność. Początkowo obawia się, że ma AIDS, jednak diagnoza brzmi: nieuleczalny rak. Mając świadomość, że zostało mu zaledwie kilka miesięcy życia, młody mężczyzna musi wszystko przewartościować. I to, co początkowo wydawało mu się tragedią, wkrótce prowadzi go w zaskakującym kierunku. Zaczyna zadawać sobie pytania: co to znaczy żyć naprawdę? Czy codzienna gonitwa, praca i kariera nie pozbawia nas radości? Czy nie odsuwa nas od bliskich?

Jest rok 1974, Stany Zjednoczone przechodzą jeden z najtrudniejszych momentów w swojej demokratycznej historii: afera Watergate, która doprowadziła do odsunięcia od władzy ówczesnego prezydenta Richarda Nixona. Film oparty na prawdziwych wydarzeniach wciąga nas z niezwykłą siłą w historię biznesmena, który aby zrealizować swój amerykański sen sięga po radykalne środki. Z bronią ukrytą w nogawce spodni postanawia dokonać zamachu na prezydenta Richarda Nixona.

Melvin Udall jest poczytnym pisarzem - bogatym i sławnym. Niestety jest strasznym dziwakiem. Sąsiedzi, a zwłaszcza malarz Simon Bishop, który nie kryje się ze swoim homoseksualizmem, nienawidzą go. Jedyną osobą, która go toleruje, jest kelnerka Carol Connelly. Kiedy pewnego dnia Carol nie przychodzi do pracy, uporządkowany świat Melvina zaczyna się sypać. Dowiaduje się, że jej syn ma astmę i postanawia mu pomóc. Oprócz tego, wspomniany wcześniej Simon, zostaje pobity przez bandytów. Na Melvina spada obowiązek opiekowania się nim i jego psem Verdellem.

Chris Pratt, wskutek własnej brawury, uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu i doznał obrażeń mózgu oraz częściowo stracił pamięć. Przedtem był obiecującym sportowcem, gwiazdą szkolnej drużyny hokeja. Pochodził z majętnej rodziny, miał śliczną dziewczynę i perspektywy wielkiej kariery. Teraz ma trudności z zapamiętaniem prostych informacji. Żyje w wynajętym mieszkaniu wraz ze swym przyjacielem i mentorem, ociemniałym Lewisem. Udaje mu się zdobyć pracę nocnego sprzątacza w lokalnym oddziale banku. Spotyka dawnego kumpla ze szkoły, Gary'ego Spargo, który pomaga mu uwierzyć w siebie, a nawet znajduje mu dziewczynę, striptizerkę Luvlee Lemons. Wkrótce jednak okazuje się, że Gary szykuje wielki skok na bank, w którym zamierza bezwzględnie wykorzystać Pratta.

"Jagodowa miłość" to niezwykle piękna i magiczna, uwodząca obrazem i dźwiękiem historia miłosna zrealizowana przez Wong Kar Wai'a twórcę "Spragnionych miłości", "Happy Together" czy "Chunking Express". Jest pierwszy film reżysera zrealizowany w Stanach Zjednoczonych. Elizabeth (Norah Jones), rozczarowana miłością młoda kobieta, pragnąc oderwać się od dotychczasowego życia wyrusza w podróż po Ameryce. Spotkania z obcymi, bardzo różnymi od siebie ludźmi wprowadzają bohaterkę w nowy rozdział życia. Poczynając od uduchowionego, wiecznie zamyślonego właściciela nocnej kafejki (Jude Law) poprzez zdegenerowanego policjanta (David Strathairn) i jego zbuntowaną żonę (Rachel Weisz), a kończąc na pechowej hazardzistce (Natalie Portman), wszyscy pomagają Elizabeth przedefiniować jej spojrzenie na życie. Kobieta powoli odkrywa dla siebie właściwą drogę prowadzącą wprost ku prawdziwej miłości.

Pierwsza część monumentalnego dzieła Ilji Chrżanowskiego jest wprowadzeniem w skonstruowany z niebywałym rozmachem świat DAU. Wstrząsająca, transowa, chwytająca bohaterów i widzów w pułapki długich ujęć Natasza opowiada o samotnej kierowniczce kantyny w zamkniętym mieście-instytucie. Rzecz rozgrywa się w przeciągu kilku dni w 1952 roku, a Chrżanowski czyni nas świadkami dramatycznego uwikłania tytułowej bohaterki. Kamera (kręcono na taśmie 35 mm!) jest jak szpicel niespuszczający oka z Nataszy, kiedy ta wydaje obiady, flirtuje, prowadzi pijackie rozmowy, uprawia seks czy też pijana szarpie się z młodą pomocnicą. Nieświadoma, że jej banalne marzenia o miłości i drobne oszustwa w pracy stanowią pożywkę dla bezwzględnej totalitarnej władzy. DAU odsłania skrupulatnie jej mechanizmy. Na potrzeby filmu na terenie nieczynnego kompleksu wodnego w Charkowie zostało wybudowane miasto-instytut, w którym twórcy zamknęli na wiele miesięcy ochotników: naturszczyków i aktorów. Całość zaś rozrosła się w radykalny, kontrowersyjny eksperyment z pogranicza kina, sztuk wizualnych, psychodramy i nauk społecznych.