Filmy Kosowo

Dita nigdy nie aspirowała do bycia matką, jednak okoliczności sprawiają, że zostaje zmuszona do wychowania dwóch córek swojej dziewczyny: małej rozrabiaki Mii, oraz zbuntowanej nastolatki Vanesy. Chociaż ich charaktery mocno się ścierają, walczą o pozostanie razem. Film zgłębia uniwersalne prawdy o rodzinie, obejmujące zarówno więzi, które dziedziczymy, jak i te, które tworzymy.

Kosowo, 2007. Zoé (Elsa Mala) i Volta (Albina Krasniqi) opuszczają swoją wioskę, aby studiować na uniwersytecie w Prisztinie. W środku niepokojów społecznych i politycznych obie kobiety odkrywają kraj pogrążony w zamęcie, szukając swojej tożsamości na krawędzi niepodległości.

Dobrze sytuowana angielska rodzina postanawia "ujść" z Wielkiej Brytanii, by po przebyciu drogi odwrotnej do tej, którą podążają nachodźcy z Bliskiego Wschodu, wylądować w obozie w Kosowie.

Październik 1990, reżim komunistyczny w Albanii próbuje utrzymać władzę. Do Tirany przybywa europejska delegacja, która ma monitorować wdrażanie przez rząd reform - warunek wstępny przyjęcia Albanii do OBWE. Potajemnie, z odległego więzienia do stolicy, zostaje przywieziony Leo. Siedzi jako więzień polityczny od 15 lat. Teraz stał się dla władzy niezwykle cenny. Europejskiej delegacji przewodniczy szkolny kolega Leo. Ma sprawdzić postępy w zakresie ochrony praw człowieka w Albanii. Leo mógłby go przekonać, że wszystko jest w porządku. Jednak nic nie idzie zgodnie z planem władz.

Leżące na uboczu małe miasteczko w Kosowie. Trzy nastolatki – Qe, Li i Jeta są nierozłącznymi przyjaciółkami. Utknęły w tutejszym rytmie, spędzają letnie popołudnia, rzucając kamieniami w butelki i marzą o lepszej przyszłości. Nie chcą być tu, gdzie mężczyźni są zagrożeniem lub obciążeniem, a rodzice zawsze wiedzą najlepiej. Niemożliwe, żeby przyszłość była już z góry określona. Ich największym marzeniem jest stąd wyjechać i nie wracać. Niecierpliwie oczekują na wywieszenie list przyjętych w mieście na studia, to będzie ich droga ucieczki. A jeśli nie dostaną się na studia? A jeśli życie wydaje się więzieniem, to może idąc za ciosem, należy zacząć popełniać przestępstwa? Błyskotliwy debiut o przyjaźni i sile młodych kobiet w Kosowie, gdzie ich prawo do wyboru własnej wizji przyszłości nie jest oczywiste. Portret pokolenia w połączeniu z oryginalnym thrillerem.

Przyjaźń dwóch nastolatek staje się toksyczna po tym, jak zamieszczają w sieci intymne nagranie koleżanki z klasy, skutkujące jej zaginięciem.

W czasie wojny w Kosowie mąż Fahrije, podobnie jak mężowie setek innych kobiet, zaginął. Nikt nie wie, co się z nim stało. Ci, którzy zostali, z niepokojem czekają na jakiekolwiek wieści o ojcach, mężach i synach. Rodzina Fahrije ledwo wiąże koniec z końcem. Kobieta rozpacz zamienia na działanie. Zdobywa prawo jazdy i wyrusza do miasta, aby sprzedawać domowej roboty ajvar. Ale nie myśli tylko o sobie. Mobilizuje inne kobiety i zakładają spółdzielnię rolniczą. Jednak w patriarchalnej wiosce, w której mieszka, jej ambicje i wysiłki nie są aprobowane. Fahrije walczy więc nie tylko o utrzymanie swojej rodziny, ale także przeciwko konserwatywnej społeczności, dla której samowystarczalna i niezależna kobieta jest nie do przyjęcia.

Vera jest tłumaczką języka migowego w średnim wieku. Jej spokojne życie zostaje zakłócone przez niespodziewane samobójstwo męża, po którym jego krewni twierdzą, że są właścicielami ich rodzinnego domu na wsi.

Hana (Alba Rohrwacher) urodziła się w odległej wiosce w Albanii, gdzie los kobiet jest prawie nie do pozazdroszczenia. Zgodnie z albańską tradycją Kanunu, wybrała tradycję przodków: przysięgła sobie, że na zawsze pozostanie dziewicą i będzie żyła jak mężczyzna. Podąża ścieżką kobiety do jej wolności. Wsiada w autobus i jedzie do jej siostry Lili (Flonja Kodheli), która mieszka w Mediolanie. Jej rodzinie przedstawia się imieniem Mark.

Xhafer ma 45 lat i pochodzi z Kosowa. Od lat mieszka i pracuje w firmie farmaceutycznej w Niemczech. Pewnego dnia Xhafer po powrocie z pracy znajduje na bramie domu zawieszonego martwego szczura. Pytanie, kto to zrobił i dlaczego nie daje mu spokoju. Podejrzenia skierowane na kolegów z pracy powoli zamieniają się w obsesję. Na każdym kroku Xhafer czuje się dyskryminowany i zastraszany ze względu na swoje pochodzenie etniczne. Każde słowo, każdy gest traktuje jako dowód. Jego niemiecka żona Nora ma tego dość. Czy naprawdę chodzi o rasizm? A może koledzy w pracy go po prostu nie lubią? Czy te wszystkie podejrzenia mają potwierdzenie w rzeczywistości, czy tylko rozgrywają się w głowie Xhafera?