Cztery historie w czterech epokach stanowią opowieść o nietolerancji dotykającej człowieka.
Obsada i ekipa
  • W scenie na przyjęciu wydanym przez księcia Belshazzara brało udział aż pięć tysięcy statystów.
  • Kiedy kręcono sceny batalistyczne, niektórzy statyści mocno wczuli się w swoje role. Pod koniec dnia zdjęciowego sześćdziesięciu z nich wylądowało w namiocie polowym przemianowanym na szpital – ze względu na odniesione rany.
  • Howard Gaye, angielski aktor, który grał Jezusa Chrystusa, był zamieszany w skandal seksualny z udziałem czternastoletniej dziewczynki i został deportowany do Anglii. Ze względu na tę sytuację jego nazwisko zostało usunięte z czołówki filmowej w tamtym czasie.
  • Za dodatkowe sceny kręcone w epizodzie babilońskim aktorzy dostawali dwa dolary dziennie, co było na tamte czasy kwotą astronomiczną.
Okoliczności
  • W epizodzie jerozolimskim scena wesela została nakręcona zgodnie z tradycją żydowską, którą nadzorował rabbi Meyer, będący ojcem jednej ze statystek w epizodzie babilońskim.
Etap pre i post produkcji
  • D.W. Griffith musiał mocno przemontować film, przez co utracono wiele scen już na zawsze. Na szczęście przez zaniedbania w procesie ich niszczenia, część klatek z tych scen jednak przetrwała.
  • D.W. Griffith musiał ponownie nakręcić scenę ukrzyżowania Jezusa, gdyż producenci stwierdzili, że za pierwszym razem w scenie znalazło się zbyt dużo Żydów kosztem Rzymian. Griffith nakręcił scenę ponownie z większą liczbą Rzymian.
Pozostałe
  • Zdjęcia do filmu trwały od 17 października 1915 roku do kwietnia 1916 roku.
  • Początkowa wersja filmu trwała siedemdziesiąt dwie godziny.
  • Po zakończeniu zdjęć w Los Angeles Departament Przeciwpożarowy nakazał rozbiórkę sztucznego Babilonu, tłumacząc swoją decyzję zagrożeniem pożarowym. Griffith jednak z powodu braku środków nie mógł jednak zorganizować demontażu. Babilon rozpadał się sam przez cztery lata.
  • Inspiracją do nakręcenia filmu były liczne i głośne protesty dotyczące poprzedniego filmu D.W. Griffitha – „Narodzin Narodu”. Chciał w ten sposób zwrócić uwagę na brak szacunku wobec cudzej wizji.
  • Tytuł filmu jest fragmentem poematu Walta Whitmana – „Out of the Cradle Endlessly Rocking”.
  • Film jest jednym z najdroższych przedsięwzięć w dziejach kina niemego i kosztował około dwóch milionów dolarów, co przekładając na ceny z 2013 roku dałoby kwotę czterdziestu trzech milionów dolarów.
  • W zdjęciach brało udział około sześćdziesięciu tysięcy statystów.
  • D.W. Griffith podczas kręcenia zastosował spektakularne najazdy kamery z dużej wysokości, co w tamtych czasach było nowością.
  • Motywem, który jednoczył akcję utworu, był obraz matki kołyszącej swe niemowlę, co – zdaniem reżysera – miało pobudzić wrażliwość widza.
  • Film poniósł klęskę finansową.
  • Mimo że zdaniem części krytyków przesłanie filmu było naiwne, to dzięki sprawności realizacyjnej stanowi ono jedno z najważniejszych osiągnięć kina.
  • Film w 1989 roku został umieszczony w National Film Registry jako budujący dziedzictwo kulturalne Stanów Zjednoczonych.
  • Film w 1995 roku został umieszczony na watykańskiej liście czterdziestu pięciu filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne.
  • Film znalazł się na liście „1001 Movies You Must See Before You Die” wydanej przez Stevena Schneidera.
  • W sierpniu 2013 roku nowo odrestaurowana wersja arcydzieła została zaprezentowana na Forum Filmowym w Nowym Jorku.
  • Inspiracją scenografii w epizodzie babilońskim była twórczość XIX-wiecznego malarza Lawrence Alma-Tadema.
  • W 2007 roku American Film Institute zaliczył ten film do czterdziestu dziewięciu najlepszych filmów w historii kina.
  • W 2011 roku sceny wielkiego muru babilońskiego zostały pokazane w grze wideo „L.A. Noire”.
  • Konstrukcja więziennych szubienic, którą widać w ostatniej części epizodu współczesnej historii, była wykonywana pod kontrolą Martina Aguerrea, byłego strażnika więziennego z zakładu karnego San Quentin Penitentiary w Kalifornii.
  • Ksiądz więzienny w epizodzie współczesnej historii był grany przez prawdziwego księdza.
  • Pod koniec lat dziewięćdziesiątych film był wielkim hitem w Związku Radzieckim. Jednak reżyser DW Griffith nigdy nie otrzymał z tego tytułu żadnych profitów, ponieważ wyświetlane kopie były pirackie i rozpowszechniane bez jego zgody.
  • Taśma filmowa umieszczona była na 14 rolkach filmowych.
Więcej informacji

Proszę czekać…