Poetycka przypowieść o oszuście, wydrwigroszu, a zarazem marzycielu, którego przerasta rzeczywistość przez niego kreowana. Wędrowny akrobata, karciarz i szuler, pożeracz kobiecych serc zakochuje się w arystokratce. Postanawia potęgą swego uczucia zniwelować przepaść, jaka dzieli go od ukochanej. Jednak uwikłany jest w realia swego własnego wcielenia. Ze świata wędrownego taboru pochodzi również dziewczyna, beznadziejnie w nim zakochana. Jego samego opętała idea latania, dorównania w tym ptakom. Rozdarty między niemożnościami: obiektem niespełnionej miłości oraz ideą oderwania się od ziemi, powoli zatraca poczucie otaczających go realiów.