Filmy francja, śmierć, muzeum

Profesor Robert Langdon przebywa w Paryżu w sprawach zawodowych, kiedy zostaje nagle wezwany do Luwru. Znalezione tam ciało mężczyzny wplątuje Langdona w przygodę – musi rozwikłać zagadki starożytnego kodu, które pozwolą mu odkryć największą tajemnicę wszech czasów.

Akcja filmu dzieje się w Londynie przed II wojną światową. Głównymi bohaterami obrazu będą Laura Henderson, ekscentryczna założycielka Windmill Theatre oraz dyrektor tego przybytku, demoniczny Vivian Van Damm. Henderson i Van Damm próbując przyciągnąć do Windmill Theatre zafascynowaną wówczas bardziej kinem niż teatrem publiczność, prezentowali na scenie zupełnie nagie modelki.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Vera jest mądrą i śliczną dziewczyną. Jej marzeniem jest dostanie się na Oxford, ale ojciec wolałby ją wydać za mąż. Vera obraca się w towarzystwie swojego brata Edwarda i jego kolegi Victora, któremu dziewczyna się podoba. Jednak dopiero nowy kolega Edwarda - Roland, zwraca uwagę Very i z wzajemnością. Vera w końcu spełnia swoje marzenie i dostaje się na Oxford, ale wtedy wybucha I Wojna Światowa. Roland wyjeżdża walczyć we Francji, a Vera rezygnuje ze studiów by pomagać jako pielęgniarka.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.