Filmy susza, dziecko

Śledzimy losy tytułowych bohaterów, granych przez Khady Mane i Mamadou Diallo, którzy doświadczają głębokiej i szczerej miłości. Nieświadomi świata poza ich wioską, zostają skonfrontowani z konwencjami i ograniczeniami narzuconymi przez ich społeczność. W tym środowisku nie ma miejsca na namiętność i chaos. Historia udaremnionej miłości w małej wiosce w dotkniętym suszą Senegalu. I choć wizualnie film prezentuje się znakomicie (oglądając go ma się skojarzenia z Terrence'em Malickiem ), to imponuje przede wszystkim inscenizacja tej miłości. Jej czystość jest zmieniona przez zobowiązania obojga, a niemożliwość wolności tej miłości jest głęboko poruszająca.

Brutalny, a zarazem fascynujący w swoim prymitywizmie świat Majów. Bohaterem filmu jest młody wojownik, który wraz ze współplemieńcami zostaje porwany do niewoli. Wie, że musi przeżyć aby uratować żonę, synka i nienarodzonego potomka. Film pokazuje jak silne potrafią być nienawiść, odwaga, męstwo, zemsta czy miłość.

Reżyser wraz ze swoim długoletnim współpracownikiem Juliano Dornellesem nakręcił miszmasz kina gatunkowego, będący inteligentną metaforą współczesnej Brazylii (czy na pewno tylko jej?) pogrążonej w polityczno-społecznym kryzysie. To przedziwna opowieść o odchodzeniu i umieraniu światów – tych najmniejszych lokalnych społeczności. Tytułowe, fikcyjne Bacurau dosłownie znika z mapy po śmierci swojej sędziwej przywódczyni Carmelity. Ale twórcy nie skupiają się na wyjaśnieniu tego dziwnego zjawiska, lecz zajmują kreowaniem niezwykłej atmosfery i piętrzeniem fabularnych szaleństw.

Lata 30. XX wieku, Oklahoma. Czasy wielkiego kryzysu. Rodzina biednych farmerów, po tym jak musieli opuścić swoje gospodarstwo z powodu suszy, a co za tym idzie niewypłacalności, wyrusza do Kalifornii. Jazda zdezelowanym pojazdem nie należy do przyjemności, a i El Dorado, które mieli nadzieję ujrzeć, mija się z ich wyobrażeniami. Pełno tam bowiem ludzi takich jak oni. Ubogich rolników, którzy przybyli z nadzieją na znalezienie pracy i lepszego życia.