Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.
Praca w Komendzie Stołecznej Policji to dla wielu adeptów szkoły policyjnej spełnienie marzeń. Wkrótce okazuje się jednak, że współpraca z komisarzem śledczym nie jest łatwa. Oboje są indywidualistami. Wolski traktuje swoją pracę jak misję. Angażuje się w każdą z prowadzonych spraw. Zawsze jest na służbie. Jest „gwiazdą” wydziału. Ada jest nowa w policji, nowa w pracy, nowa w stolicy.