Filmy choroba psychiczna, postrzelenie, nowa tożsamość

W najdroższym ze swoich filmów mistrz Bellocchio bez wahania zdradza romantyczną, gangsterską narrację spod znaku "Ojca chrzestnego" na rzecz surowej rekonstrukcji brutalnych wydarzeń. W jej centrum znajduje się Tommaso Buscetta, boss, który złamał omertę, mafijną zmowę milczenia. Dzięki jego zeznaniom doszło do najgłośniejszego procesu przeciwko Cosa Nostrze, tzw. maxiproces doprowadził do skazania 362 mafiosów. Fascynujące ekranowe dochodzenie skupia się na przemianie Buscetty, dla którego La Cosa Nostra, "nasza sprawa", zaczęła znaczyć coś zupełnie innego, niż chcieliby szefowie klanów. Co ważne, reżyser nie psychologizuje, nie zgaduje intencji przestępcy, za to z pasją kreśli sytuację człowieka najpierw ściganego przez policję, a później przez mafię, który większość życia spędził w ukryciu.

Agent FBI Sean Archer (John Travolta) od lat ściga niebezpiecznego terrorystę Castora Troya (Nicolas Cage), odpowiedzialnego za śmierć jego kilkuletniego syna. W centrum Los Angeles Troy podkłada bombę biologiczną o ogromnej sile rażenia. Terrorysta wpada w zasadzkę FBI i staje twarzą w twarz z Archerem, który rani go, jak się wydaje, śmiertelnie. Sterowana przez radio bomba nie zostaje jednak odnaleziona. Jedyną szansą na zapobieżenie tragedii jest wyciągnięcie informacji o jej lokalizacji od przebywającego w więzieniu brata Castora - Polluxa Troy'a. Archer zgadza się na szalony eksperyment - poddany skomplikowanej operacji chirurgicznej, otrzymuje twarz Castora. Tymczasem Castor budzi się ze śpiączki. Zmusza chirurga do powtórzenia zabiegu, w wyniku którego ma teraz twarz Archera...

Rywalizacja pomiędzy dwiema rodzinami – familią szalonej Divine, a rodem Connie i Raymonda. Obie z rodzin sądzą, że to im należy się niechlubne miano najohydniejszych i za wszelką cenę będą chciały to sobie udowodnić. W wyniku konkurowania ze sobą dojdzie do mnóstwa starć.

Kim jest ten, który kradnie życie po to, aby jak sam twierdzi przeżywać je lepiej od ofiar? Czy i komu uda się go złapać? Policji, a może agentce FBI, która za bardzo zaangażowała się w śledztwo? Czy zaufanie zawsze się opłaca?