Filmy kino, seans

„Atalanta" jest kinem, jakich już we Francji prawie nie ma. Tutaj się po prostu kocha film – takie jest motto i maksyma pracy całego personelu. Obserwujemy Ramuntxo, dyrektora kina, w trakcie codziennych zajęć. Pomiędzy układaniem repertuaru, zarządzaniem obsługą i finansami, sam próbuje zrozumieć sens swojej pracy. Towarzyszą mu momenty pełne energii, jak i zwątpienia w to, co robi, a nawet chwile, kiedy chce wszystko rzucić. Podobne rozterki są udziałem większości osób prowadzących tradycyjne kina w Polsce. Zachęcamy prawdziwych kinomanów do przyjrzenia się ich życiu codziennemu. (Gaël Mocaër)zrobił wspaniały prezent dokumentując ich pracę.

Buenos Aires, rok 1952. Właściciel kina (Gabriel Kraisman) przerywa seans banalnego, argentyńskiego melodramatu, by ogłosić smutną nowinę: Eva Peron (Madonna) - żona prezydenta Argentyny i duchowa przywódczyni argentyńskiego narodu - nie żyje. Zapłakana publiczność wsłuchuje się w słowa Che (Antonio Banderas (I)), który snuje opowieść o życiu Evity. Mała argentyńska miejscowość, rok 1926. Siedmioletnia Eva Duarte (María Luján Hidalgo), przyszła pani Peron, jako urodzona z nieprawego łoża nie może uczestniczyć w pogrzebie swego ojca. Bardzo to przeżywa, ale w końcu przedziera się przez kordon i całuje zmarłego na pożegnanie...

Na przedmieściach Rzymu, w trakcie seansu w kinie, zostaje śmiertelnie postrzelony jeden z widzów.

Czterdziestoletni inżynier Igor Czernow przypadkowo trafia do kina. Zadziwia go podobieństwo życiorysu Biełowa (Aleksandr Zbruyev), bohatera z ekranu, ze swoim. Obserwując siebie z boku, Igor próbuje pojąć i na nowo uświadomić sobie przeżyte życie, w którym on, jako poeta i artysta malarz, się nie zrealizował. Czy ma dosyć sił by zacząć wszystko od nowa?