Filmy dom, szkoła, relacja brat-siostra

Agata, Rafał i Jana są rodzeństwem. Najstarsza Jana podczas treningu na pływalni ulega wypadkowi. Ma uszkodzony kręgosłup, musi więc wiele tygodni, a może nawet miesięcy pozostać w łóżku. Rodzice bardzo zapracowani i ciągle nieobecni nie mają zbyt dużo czasu na rozmowy z dziećmi. Jana staje się więc powiernicą młodszego rodzeństwa. Rafał i Agata codziennie zdają jej relację z tego co wydarzyło się w szkole i na podwórku. Przykuta do łóżka ciągle radzi, pomaga, wysłuchuje, ma więc cały "dom na głowie".

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Opowieść o losach rodziny Ingallsów, która w drugiej połowie XIX wieku kupuje domek w pobliżu miasteczka Walnut Grove. Z początku grupa mieszkańców nieufnie odnosi się do nowych sąsiadów, lecz z biegiem czasu Ingallsowie zdobywają wielu nowych przyjaciół.

Dzieci Malinowskich, po wyjeździe rodziców za granicę, zostały same z opiekunami, którzy okazali się złodziejami i doszczętnie obrabowali ich mieszkanie. Młodzi nie załamują się jednak, lecz postanawiają zarobić pieniądze, by odkupić skradzione rzeczy. Okazuje się, że mają smykałkę do interesów. Wkrótce Malinowscy obracają milionami i planują dalsze inwestycje.

Serial komediowy o przeciętnej rodzinie należącej do klasy średniej.

Ciepła, rodzinna opowieść o życiu małżeństwa z trójką dzieci. Rodzina Miłobędzkich złożona z rodziców: Ani (Jolanta Fraszyńska) i Romana (Rafał Królikowski) oraz dzieci: 14 - letniej Oli (Marta Bitner), 11 - letniego Janka (Maciej Musiał) i 6 - letniej Zuzy (Kalina Janusiak) zamienia gospodarstwo w Beskidach na willę z ogrodem w podwarszawskiej miejscowości. Przypadek sprawia, że Miłobędzcy zaczynają prowadzić hotel dla zwierząt. Te stają się nieodłączną częścią życia bohaterów. Obok psów, kotów, myszy i pająków pojawiają się też bardziej egzotyczne, np. wąż, małpa czy wielbłąd. Serial niesie ze sobą wartości rodzinne, jest zarazem wyraźnie osadzony w naszych realiach. Rodzina padnie więc ofiarą oszustwa, będzie również musiała stawić czoło surowej kontroli sanepidu. Każdy odcinek jest poświęcony perypetiom związanym z innym zwierzakiem.

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.