Filmy film czarno-biały, taniec

Pierwsza część z „Czterech pór roku”, z cyklu „Silly Symphonies". Kwiaty, biedronki, stonogi, ptaki i żaby tańczą (i pożerają siebie nawzajem) w takt mieszanki popularnych tematów muzyki klasycznej.

Różnorodne ptactwo porusza się w takt popularnych, tanecznych fragmentów muzyki klasycznej, każde zgodnie ze swoim gatunkiem – pływając (łabędzie), dostojnie krocząc i prezentując swoje piękne upierzenie (paw), biegając za pożywieniem wzdłuż pnia drzewa (dzięcioł), względnie tworząc ospały, stacjonarny chórek (ptaki nocne, sowy, które przedwcześnie zbudzono ze snu). Ptaki spędzają mile dzień, tańcząc i śpiewając, do czego przygrywają im lirogony na swoich osobliwie wygiętych ogonach w kształcie harf. Gąsienica, niedoszły obiad dzięcioła, unika jego dziobu, za to trafia na podwórko między ptactwo domowe, gdzie staje się obiektem polowania stadka piskląt pod przewodnictwem matki, kwoki. Kurczęta zajęte ściganiem sprytnie wymykającego się robaka, nie zauważają nadciągającego niebezpieczeństwa – krążącego nad ich głowami jastrzębia chwytającego w szpony jedno z tych piskląt, które nie zdążyły się przed nim ukryć. Mniejsze lotne ptaki formują szwadron i ruszają na ratunek nieostrożnemu kurczakowi. Po zaciętej walce jastrząb w końcu opada z sił i… z piór i wypuszcza pisklę, które trafia z powrotem na podwórko, przerywając donośny lament opłakujących go kur. Ocalenie pisklęcia zostaje uczczone wspólnym tańcem ptaków leśnych i domowych.

Pewnego dnia u autora pojawia się tajemniczy duch z zaświatów. Tam zaczyna swoją opowieść o pewnej kamienicy i spotkaniu „mistrza tańca”. Ów mistrz zabija wzrokiem ludzi niegodziwych: hulaszczego wieszcza, sprzedajną kobietę, niewierną żonę, a ludzi dobrych przywraca do zdrowia…

Jeden z serii czterech filmów etnograficznych poświęconych regionalnym tańcom ludowym. Prezentacja zaczyna się od mapy Polski z wyznaczonym regionem. Następnie kamera robi najazd na wyznaczony obszar, po czym następuje przejście do prezentacji ujęć z danego regionu – pól, wsi, bawiących się dzieci, itp. - które są przedstawiane przemiennie ze zdjęciami tańczących par. Zdjęcia były w całości inscenizowane.

Jeden z serii czterech filmów etnograficznych poświęconych regionalnym tańcom ludowym. Prezentacja zaczyna się od mapy Polski z wyznaczonym regionem. Następnie kamera robi najazd na wyznaczony obszar, po czym następuje przejście do prezentacji ujęć z danego regionu – pól, wsi, bawiących się dzieci, itp. - które są przedstawiane przemiennie ze zdjęciami tańczących par. Zdjęcia były w całości inscenizowane.

Jeden z serii czterech filmów etnograficznych poświęconych regionalnym tańcom ludowym. Prezentacja zaczyna się od mapy Polski z wyznaczonym regionem. Następnie kamera robi najazd na wyznaczony obszar, po czym następuje przejście do prezentacji ujęć z danego regionu – pól, wsi, bawiących się dzieci, itp - które są przedstawiane przemiennie ze zdjęciami tańczących par.

Krótki dokument, który przedstawia scenki rodzajowe z podrzędnej knajpki gdzieś w Polsce. Ludzie, przeważnie z niższej warstwy społecznej, piją alkohol, rozmawiają o ojczyźnie i tym, co spotkało ich ostatniego dnia, flirtują ze sobą, tańczą oraz opowiadają dowcipy i anegdoty.

Materiał z imprezy „Czechosłowacka wioska”, która odbyła się 15 i 16 maja 1898 roku (jarmark świętojański). Na pierwszym planie widzimy tańczące pary, za którymi wiruje karuzela. Z lewej strony można też wypatrzeć linoskoczka.

Film przedstawia tańczących ludzi z Wyspy Samoa z cyrku Barnuma & Baileysa.

Jeden z serii czterech filmów etnograficznych poświęconych regionalnym tańcom ludowym. Prezentacja zaczyna się od mapy Polski z wyznaczonym regionem. Następnie kamera robi najazd na wyznaczony obszar, po czym następuje przejście do prezentacji ujęć z danego regionu – pól, wsi, bawiących się dzieci, itp. – które są przedstawiane przemiennie ze zdjęciami tańczących par.