Filmy płacz, pierwsza wojna światowa

Russell Crowe jako Joshua Connor, australijski farmer, który spełniając ostatnią wolę niedawno zmarłej żony przybywa do Turcji, by odszukać ciała swych synów poległych w bitwie pod Gallipoli. Connor jest człowiekiem twardym i doświadczonym przez życie, jednak kraj, w którym się znajduje zaskakuje go odmiennością, a brytyjscy okupanci odrzucają prośby o wydanie ciał poległych. Z pomocą Connorowi przyjdzie piękna Turczynka (Olga Kurylenko), która stanie się dla niego kimś znacznie więcej niż tylko przewodniczką w tej niezwykłej podróży. Gdy okaże się, że jeden z synów być może żyje, Connor poruszy niebo i ziemię, by odkryć prawdę o losie swego dziecka.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

Jest rok 1917. Świat pogrążony jest w mrokach pierwszej wojny światowej. Do małej portugalskiej wioski, Fatimy, podobnie jak do tysięcy miejscowości w całej Europie płyną dramatyczne wieści o tysiącach zabitych. Do domów wracają okaleczeni i pozbawieni nadziei weterani. W takich chwilach łatwo o zwątpienie i załamanie. Właśnie w takich okolicznościach troje dzieci z Fatimy doświadcza niezwykłego spotkania. Ich oczom ukazuje się Matka Boża, by przekazać im przepowiednie dla świata. Relacje dzieci z tego wydarzenia spotykają się z wielkim sceptycyzmem zarówno osób świeckich, jak i przedstawicieli Kościoła. Nikt nie traktuje poważnie dziecięcych opowieści. A jednak wieść o cudownych wydarzeniach w Fatimie roznosi się coraz dalej. Tysiące pielgrzymów przybywają do wioski, a cud fatimski zaczyna odmieniać ich losy, wywierając przemożny wpływ także na instytucję Kościoła i na cały świat.

W 1933 roku, w okresie wielkiego kryzysu amerykańskiego, baronowa przemysłu piwnego organizuje w Winnipeg konkurs na najsmutniejszą muzykę. Muzycy ze wszystkich stron świata przybywają by powalczyć o główną nagrodę, którą jest 25,000$.

Historia niezwykłego związku słynnego pisarza Lyttona Stracheya z malarką Dorą Carrington. Kiedy się poznali on miał 30, a ona 15 lat. Ich związek przetrwał 17 lat i zawsze wzbudzał ogromne zainteresowanie, tym bardziej, że Strachey znany był ze swojej homoseksualnej orientacji.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Film ukazuje życie Cara Rosji Mikołaja wraz z całą jego rodziną. Stają oni w obliczu wielkich zmian na swojej ziemi, nielojalności najbliższych współpracowników oraz buntu i rewolucji całego narodu.

W Wigilię świąt Bożego Narodzenia w 1914 r. w okopach żołnierzy niemieckich, francuskich i angielskich doszło do spontanicznego zawieszenia broni. Przyczyniła się do tego głośno śpiewana kolęda. Duńska śpiewaczka Anna Sorensen (Diane Kruger) zostaje zaproszona blisko linii frontu, by zaśpiewać dla niemieckich oficerów. Kiedy rozbrzmiewa kolęda "Cicha noc", żołnierze z przeciwnych stron wychodzą z okopów i razem uczestniczą we mszy. Nazajutrz dzielą się jedzeniem, odbywa się nawet mecz piłki nożnej. Ale przecież zawieszenie broni nie może trwać wiecznie...

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).

W faszystowskich Włoszech w 1935 roku malarz, z wykształcenia lekarz, zostaje wysłany do odległego regionu w pobliżu Eboli. W czasie pobytu na prowincji dowiaduje się, że należy doceniać piękno i mądrość chłopów a także jak przezwyciężać izolację...