Filmy johann wolfgang von goethe

Faust Sokurowa nie jest adaptacją tragedii Goethego w zwyczajnym znaczeniu tego słowa. Reżyser stara się czytać między wierszami utworu. Jaki jest kolor świata, który sprzyja narodzinom wielkich idei? Jak on pachnie? W świecie Fausta panuje zaduch: plany zburzenia globalnego porządku rodzą się w ciasnej przestrzeni, w której drepcze. Jest myślicielem, wyrazicielem idei, przekazicielem słów, spiskowcem, marzycielem. Anonimowym człowiekiem, kierującym się prostymi instynktami: głodem, chciwością, pożądaniem. Nieszczęśliwą prześladowaną istotą, która rzuca wyzwanie Faustowi Goethego. Po co przystawać, kiedy można iść dalej? Dalej i dalej, coraz szybciej - nie zauważywszy, że czas się zatrzymał...

Faust (Gösta Ekman) zapisuje swą duszę Mefistofelesowi (Emil Jannings) i w zamian otrzymuje od niego wieczną młodość.

Mężczyzna zostaje zwabiony do dziwnego teatru lalkowego przez mapę i zostaje uwikłany w produkcję faustowskiej legendy.

Początkowo wydaje się, że nic nie może zagrozić dojrzałej miłości Edoardo i Carlotty żyjących w swojej arystokratycznej, pięknej siedzibie w Toskanii. Poznali się niedawno, oboje są w wieku, w którym życiowe doświadczenie pozwala zaspokoić potrzebę wzajemnego szczęścia. Atmosferę harmonii między małżonkami burzy wizyta Ottone'a i pięknej młodziutkiej Ottilii. Niemal niepostrzeżenie, wśród miłych rozmów i zmysłowych spojrzeń, rozwija się wzajemna fascynacja Edoardo i Ottilii, zaś pełen towarzyskiego wdzięku Ottone okazuje zainteresowanie Carlotcie, która przyjmuje go z dyskretną satysfakcją.

Pewnej biednej rodzinie ukazuje się diabeł pod postacią bogatego i dystyngowanego mężczyzny. W zamian za złamanie pewnej normy moralnej oferuje im wielkie bogactwo. Biedacy kuszą się na to, jednak po jakimś czasie życie w dobrobycie doprowadza ich do ruiny. Diabeł pojawia się ponownie z inną propozycją...