Filmy pisarstwo, ironia, bielizna

David (Dustin Hoffman) wraca w rodzinne strony wraz ze swoją żoną. Pewnego dnia na kobietę napada jeden z mieszkańców i ją gwałci. Czy skromny naukowiec poradzi sobie z tą sytuacją?

Dwóch młodych, bezrobotnych aktorów, Withnail i Ja, których codzienność opiera się na kolejnych porcjach narkotyków i alkoholu, postanawia wyjechać z Londynu na wieś. Proszą więc wujka Withnaila, Monty'ego, aby użyczył im swojego domku letniskowego. Kiedy przyjadą na miejsce, okaże się, że spokojnie i miło zapowiadający się wypoczynek, zamieni się w pasmo niecodziennych przygód.

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Maj 1946 roku. Po dziewięciu latach internowania, Antonin Artaud (Sami Frey), aktor, artysta, pisarz, ostatecznie opuszcza azyl psychiatryczny, by powrócić do Paryża do swojej rodziny. Jacques Prevel (Marc Barbé), młody poeta, podąża za Artaudem w wędrówce między domem zdrowia Ivry'ego i Saint Germain-des-Prés, jednocześnie dążąc do tego samego co on: poezji, narkotyków i absolutów. Prevel staje się uczniem i towarzyszem jego geniuszu, którego kroniki obserwują aż do jego śmierci, dwa lata później. W tym powojennym Paryżu, gdzie poznaje nędzę i cierpienie, Prevel dzieli swoje życie między dwie kobiety, Rolande (Valérie Jeannet) i Jany (Julie Jézéquel), jednocześnie przywiązując się do Antonina, którego był synem, przyjacielem.