Filmy utonięcie, lata 30., książka, śmierć ukochanej osoby

Po burzliwym romansie z przystojnym wdowcem Maximem de Winter (Armie Hammer) w Monte Carlo, świeżo zaślubiona młoda kobieta (Lily James) przybywa do Manderly – imponującej rodzinnej posiadłości swojego nowego męża na wietrznym wybrzeżu Anglii. Naiwna i niedoświadczona wkracza w nowe życie, stojąc w cieniu Rebeki, wytwornej pierwszej żony Maxima, o której pamięć za wszelką cenę stara się utrzymać gospodyni domowa, pani Danvers (Kristin Scott Thomas).

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.