Filmy gołąb, deszcz, policja

Andy Dufresne jest bankierem, który zostaje skazany na karę dożywotniego więzienia za zabicie swojej żony i jej kochanka (jak twierdzi – niesłusznie). Wykorzystywany przez naczelnika do swoich brudnych interesów, szybko poznaje brutalną, więzienną rzeczywistość. Przyjaźń z Redem, jego współwięźniem pozwala mu przetrwać długie lata i dokonać zemsty na ludziach, którzy wyrządzili mu krzywdę podczas odsiadywania wyroku…

Edward i Connie Sumner (Richard Gere, Diane Lane) to idealne małżeństwo, z ośmioletnim synem i pięknym domem na przedmieściach Nowego Jorku... Wiodą dostatnie życie jakiego wielu mogłoby im pozazdrościć. Pewnego dnia szczęście pryska - Connie poznaje przypadkowo młodego, przystojnego Francuza Paula Martela (Olivier Martinez), z którym nawiązuje namiętny romans. Odnajduje w nim to, czego brakowało jej w życiu - smak przygody, tajemnicę i element ryzyka. Szybko jednak namiętność przeradza się w obsesję. Gdy Edward dowiaduje się prawdy, odkrywa w sobie brutalność i agresję, których istnienia nawet nie podejrzewał. Jaka jest prawdziwa cena zdrady...? Czy małżeństwo, do którego wkradło się kłamstwo, poczucie winy i obsesyjna zazdrość ma szansę przetrwać?

W małym miasteczku osiemnastoletni Dick po stracie ojca czuje się bezpiecznie jedynie z pistoletem w dłoni. Choć nazywa siebie pacyfistą, razem z kolegami zakłada klub miłośników broni. Pewnego dnia młodzi ludzie są zmuszeni użyć jej w obronie własnej. Zaciera się cienka granica pomiędzy dobrem i złem.

Po śmierci ukochanej żony, Danny Parker pozwala, aby porwał go świat, w którym wszystko jest pozorne, a nic nie jest takie, na jakie wygląda. Zostaje wplątany w wir wydarzeń, nad którymi nie jest w stanie zapanować. Staje pomiędzy agentami z wydziału antynarkotykowego a sadystycznym dealerem.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.