Filmy taniec, deszcz

Młoda pisarka, która usiłuje iść własną drogą w latach 60. XIX wieku, powraca do trudnych, lecz pełnych miłości czasów spędzonych z trzema siostrami i przyjacielem.

Ekranizacja bestsellerowej autobiografii Carlosa Acosty, słynnego kubańskiego baletmistrza, z samym artystą w roli głównej. Jako dziecko Yuli (przydomek tancerza nadany mu przez ojca) nie wykazuje szczególnego zainteresowania ani edukacją, ani tańcem. Dyscyplina to coś od czego ucieka na rzecz emocjonujących przygód rozgrywających się na ulicach Hawany. Ojciec chłopca nie daje jednak za wygraną. Jest przekonany, że jego syn ma ogromny talent, więc zmusza go do udziału w zajęciach tanecznych. Powoli ta przykra powinność zamienia się w największą pasję Yulego i otwiera przez nim drzwi do najlepszych zespołów baletowych świata.

Tancerz Don Hewes rozstaje się ze swoją partnerką Nadine Hale. Zrospaczony podejmuje zakład, że jest w stanie z miernej tancereczki uczynić artystkę wielkiego formatu.

Robert Eggers, wizjonerski reżyser arcydzielnego horroru The Witch, powraca z hipnotyzującą, halucynującą opowieścią o dwóch latarnikach, pracujących na tajemniczej, odległej wyspie w Nowej Anglii, w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Obaj latarnicy (Willem Dafoe i Robert Pattinson) mierzą się z samotnością i odosobnieniem podczas wielkiego sztormu, który wydaje się nie mieć końca. Są skazani na walkę z własną silną wolą, potrzebami oraz – przede wszystkim – z tajemniczą siłą, która nad nimi krąży, ale której istnienie może im się tylko wydawać… Film jest przerażającą, pełną tajemnic podróżą w nieznane.

Kiedy 16-letnia Andie trafia do renomowanej Akademii Sztuki w Maryland, zupełnie nie odnajduje się w nowym miejscu. Sytuacja drastycznie ulega zmianie, kiedy dziewczyna poznaje nowych przyjaciół, z którymi ma zamiar wystąpić w ulicznym konkursie.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Inu-Oh od urodzenia wygląda inaczej niż wszyscy. Rodzice zakrywają każdy centymetr jego ciała ubraniami, a twarz maską. Pewnego dnia Inu-Oh spotyka niewidomego chłopca o imieniu Tomona, który gra na biwie. Gdy Tomona zaczyna śpiewać i grać, Inu-Oh ze zdumieniem odkrywa, że ma w sobie niezwykły talent do tańca. I tak powstaje nierozłączny duet. Tomona i Inu-Oh zaczynają dzielić się swoimi talentami z publicznością. Ich występy szybko zyskują rozgłos i przyciągają tłumy. Tylko dlaczego tak naprawdę Tomona jest niewidomy, a Inu-Oh urodził się z takim wyglądem? Opowieść o legendarnym artyście z XIV-wiecznej Japonii, który przeciwstawił się losowi, by wykuć własne przeznaczenie.

Inteligentna, piękna i pełna temperamentu Alexis (Kate Hudson) dla wielu kawalerów byłaby wymarzoną partnerką. Nic zatem dziwnego, że po miesiącu znajomości zaślepiony głębokim uczuciem Dustin (Jason Biggs) wyznaje jej miłość. Alexis decyduje jednak, że zapał amanta trzeba ostudzić... nieodwracalnie. Zdruzgotany koszem Dustin zwraca się o pomoc do najlepszego kumpla, Tanka (Dane Cook), specjalisty od reaktywowania związków. Świeżo porzuceni mężczyźni wynajmują Tanka, by ów znawca kobiecego wnętrza urządził kobietom na randce istne piekło na ziemi, po którym same zapragną wrócić do poprzednich partnerów. Tank nie spodziewa się, że Alexis okaże się największym wyzwaniem w jego karierze.

Pierwsza część z „Czterech pór roku”, z cyklu „Silly Symphonies". Kwiaty, biedronki, stonogi, ptaki i żaby tańczą (i pożerają siebie nawzajem) w takt mieszanki popularnych tematów muzyki klasycznej.

Były gwiazdor rockowy, właściciel klubu nocnego w San Francisco, zostaje zamordowany. Do sprawy przydzielony zostaje detektyw Nick Curran (Michael Douglas), a główną podejrzaną jest atrakcyjna pisarka – Catherine Tramell (Sharon Stone).