Filmy rozmowa telefoniczna, lustro, gazeta, fotografia

Wypadek powodujący wiele ofiar - runięcie starej, czynszowej kamienicy zamieszkanej gęsto przez najbiedniejszych - zwraca uwagę na działalność wielkiego przedsiębiorstwa budowlanego, którego właścicielem i dyrektorem jest niejaki Nottola. Wykop pod fundamenty budowanych przezeń wieżowców był, jak się okazuje, bezpośrednią przyczyną osunięcia się gruntu i zawalenia stojących w pobliżu starych domów. Nottola, szermując hasłem modernizacji miasta i cywilizacyjnego postępu, uzyskuje zezwolenie Rady Miejskiej na kontynuowanie robót. Śledztwo zostaje umorzone. Z kolejnych domów przeznaczonych do rozbiórki wysiedla się lokatorów. Tylko lewicowym członkom Rady, którzy na własną rękę kontynuują dochodzenie, wychodzi na jaw, że tereny, na których mają stanąć luksusowe wieżowce, przeznaczone były pod tanie budownictwo komunalne, a Nottola wszedł w posiadanie tych terenów drogą korupcji.

Grupa kobiet planuje zakłócić konkurs piękności Miss World w 1970 roku w Londynie.

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

John Forsythe w roli amerykańskiego agenta CIA, wynajmuje francuskiego współpracownika, Devereaux (Frederick Stafford), który ma się udać na Kubę, by sprawdzić pogłoski o rosyjskiej broni i szpiegu NATO, działającym pod pseudonimem Topaz. Śledztwo rozpoczęte w Hawanie zaczyna nabierać niebezpiecznego tempa pozostawiając za sobą falę kryzysu rządowego, morderstwa, zdrady i samobójstwa. Po zakończeniu misji Devereaux powraca do Francji by zdemaskować podwójnego agenta.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Fotograf Sam Hendrix (Efrem Zimbalist Jr.) otrzymuje pod błahym pretekstem od nieznajomej kobiety lalkę. Zostawia ją w domu pod opieką swojej niewidomej żony. Susy (Audrey Hepburn) jest niewidoma od niespełna roku i nie potrafi sobie jeszcze zbyt dobrze radzić w nowej sytuacji. Do jej mieszkania przychodzą bandyci chcący odzyskać lalkę, w której ukryto heroinę.

Tuż przed śmiercią malarz Jean-Baptiste Emmerich zapowiada, że "ci, którzy go kochają, wsiądą do pociągu". Następnie umiera. Do pociągu na cmentarz Limoges wsiadają wszyscy jego przyjaciele, ci prawdziwi i fałszywi, spadkobiercy z prawego i nieprawego łoża, bliższa i dalsza rodzina - niektóre rodziny spotykają się wyłącznie na pogrzebach.

Julia jest alkoholiczką. Lubi spędzać wieczory na imprezowaniu, co często kończy się utratą pamięci, i budzeniem się w obcych miejscach. Przez swój nałóg traci pracę. Jej jedyny przyjaciel Mitch, wysyła ją na spotkanie AA gdzie spotyka sąsiadkę Elenę. Kilka dni później Julia traci przytomność na ulicy, a gdy się budzi stwierdza, że jest w mieszkaniu sąsiadki. Elena opowiada jej historię o swoim synu, który mieszka z bardzo bogatym dziadkiem.

Ferdinand Griffon jest mężczyzną w średnim wieku. Ma żonę i dzieci i prowadzi spokojne życie. Pewnego dnia poznaje młodą studentkę Marianne Renoir. Zakochują się w sobie, od pierwszego wejrzenia i postanawiają uciec z miasta. Po drodze dzieje się wiele szalonych i niewytłumaczalnych wydarzeń.

Francja w 1942 roku. Tytułowy bohater korzystając z sytuacji w jakiej znalazł się jego kraj zajmuje się handlem dziełami sztuki, kupując je od Żydów po paskarskich cenach. Poza tym jest ogólnie szanowanym obywatelem, mającym wpływy oraz przyjaciół, żyjącym w zgodzie z nowym porządkiem. Pewnego dnia okazuje się, iż ktoś, prawdopodobnie Żyd, ukrywa się pod jego nazwiskiem. Pan Klein próbuje wyjaśnić to nieporozumienie na własną rękę.