Filmy pianista, śpiewanie, fotografia, grzech

Historia pokazuje konflikt pokoleń na przykładzie surowego, prostolinijnego farmera - ojca, a jednym z jego synów - urodzonym buntownikiem, który rozpaczliwie chce poznać swoją matkę, właścicielkę domu publicznego w pobliskim Monterey.

Akcja filmu toczy się w 1938 roku. Ghandi zdobywa coraz więcej zwolenników,co daje szansę na korzystne dla ludzi zmiany. 8 letnia Chuyia po śmierci męża zostaje zawieziona przez ojca do Domu dla Wdów. Tam golą jej głowę i ubierają w białe sari. Dołącza do kobiet w różnym wieku. Tak ma spędzić całe życie. Nie ona jedyna, bo są tam również inne kobiety będące wdowami od dzieciństwa. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z młodą wdową Kalyani. Kalyani jako jedyna nosi długie włosy,nie bez powodu, jest zmuszana wspomagać budżet domu ukrytą prostytucją. Pewnego dnia poznaje przystojnego, chłopaka ze szlacheckiej rodziny, który właśnie ukończył studia prawnicze. Narayan będąc zwolennikiem Ghandiego uważa za naturalną sprawę, że wdowa może mieć drugiego męża. Budzi to oburzenie całej lokalnej społeczności, a przede wszystkim wdów. Mała Chuyia marzy o powrocie do domu, Kalyani pragnąca szczęścia i normalnego życia również chciałaby się stamtąd wydostać, czy ich marzenia się spełnią?

Mała dziewczynka Mui zmuszona jest od najwcześniejszych lat zarabiać na życie pracą jako służąca. Swoim subtelnym wdziękiem Mui oczarowuje kolejno wszystkich swoich znajomych i pracodawców. Najpierw zachwyca się nią gospodyni, która nie może przeboleć przedwczesnej śmierci córeczki – rówieśnicy Mui. Już jako dorosła kobieta Mui rozkochuje w sobie pianistkę i kompozytora, u którego również pracuje jako służąca. W filmie można odnaleźć charakterystyczne dla kina azjatyckiego wdzięk, symbolikę, prostotę i magię subtelnych niedomówień.