Obyczajowy 1995

Bohaterką filmu jest Nomi (Elizabeth Berkley), dziewczyna ponad wszystko ceniąca sobie niezależność, która pozostawiwszy za sobą nieciekawą przeszłość, wyrusza na podbój Las Vegas. Początki nie są obiecujące. Nomi ląduje na zapleczu klubu Cheetah, gdzie musi wykonywać erotyczne tańce siedząc mężczyźnie na kolanach (tzw. "lap dance"). Nomi posiada niewątpliwy, choć jeszcze nie ukształtowany talent taneczny, który pozwoli jej w końcu wkroczyć w świat wielkich rewii Las Vegas, bardzo różniący się od tego, w jakim przebywała do tej pory. Nomi poznaje Zacka (Kyle MacLachlan), dyrektora artystycznego klubu Stardust, przystojnego i ambitnego mężczyznę, dzięki któremu staje wreszcie w blasku reflektor...

Jest takie miejsce na świecie, gdzie przechadza się Lunda – człowiek, który gra z kawałków talerzy. Oglądając namalowane na nich ornamenty, czyta z nich jak z nut i gra piękną muzykę. Marzy o tym, by pewnego dnia zagrać z całego talerza, z całego okrągłego szlaczka.

Michał (Bogusław Linda) jest wziętym operatorem filmowym. Charakter pracy sprawia, że w domu bywa raczej gościem. Wychowaniem jego kilkuletniej córki (Aleksandra Maliszewska) zajmuje się, zaniedbywana i skazana na domową samotność, żona (Dorota Segda). Pewnego wieczora zastaje ją w stanie nerwowego załamania. Ewa na jego widok samookalecza się, po czym wybiega na klatkę schodową, oskarżając męża o pobicie. Nikt nie daje wiary wyjaśnieniom Michała. Wezwani przez sąsiadów policjanci radzą mu, aby swoje rodzinne sprawy załatwiał po cichu i bez świadków. Następnego dnia życie rodzinne zdaje się wracać do normy, wszystko jednak wskazuje na nieprzypadkowość wieczornego incydentu. Żona jest poważnie chora. Na dodatek wyprowadza się do matki (Teresa Lipowska), szalenie zaborczej i nie dostrzegającej jej psychicznej choroby. Zabiera ze sobą siedmioletnią Kasię...

Film opowiada historię romansu panny Betley (Vanessa Redgrave) z majorem Wilshawem (Edward Fox). Pewnego dnia do Fascioli, gdzie przebywa para kochanków przybywa młoda i bardzo atrakcyjna Amerykanka (Uma Thurman). Dziewczyna nie tracąc czasu zaczyna flirtować z majorem, zdenerwowana tym faktem panna Betley, szuka ukojenia u boku młodego Włocha...

Starzejący się filmowiec, bez reszty oddany swojej sztuce, ale odczuwający już brzemię lat, jego żona aktorka, wierna I wyrozumiała towarzyszka życia i ta trzecia. Młoda, ponętna dziewczyna, fascynująca przeżywającego gorycz starzenia się mężczyznę. Osobliwy trójkąt, sportretyzowany na tle zmieniającego się wraz z porami roku pejzażu, czwartego bohatera filmu.

Paryż roku 1929, roku, w którym życie Marielle Delauney przewróciło się do góry nogami. Tragiczny wypadek zabrał jej małego synka, a ona obwiniając się o jego śmierć, trafia do szpitala. Po jedenastu miesiącach Marielle wraca do Nowego Jorku aby zacząć nowe życie. Znajduje pracę u bogatego przemysłowca Malcolma Pattersona jako kustosz jego kolekcji dzieł sztuki. Po jakimś czasie poślubia Malcolma i ma z nim syna. W końcu Marielle zaczyna żyć bez obciążenia tragicznymi wspomnieniami. Ma nową, kochającą rodzinę, jest szczęśliwa. Jednak nie na długo. Horror z przeszłości powraca, gdy jej synek ginie bez śladu, a były mąż Marielle zostaje aresztowany pod zarzutem porwania. Kobieta, nie wierząc w winę swego męża, desperacko szuka innych możliwości odnalezienia syna. Pomaga jej agent specjalny FBI John Taylor.

Cztery przyjaciółki z liceum pielęgniarskiego spotykają się po latach. Wspólnie próbują rozwiązać rodzinne i zawodowe problemy.