Aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny. Urodził się w Wenecji, zmarł w wieku 63 lat w Warszawie. Studiował grę aktorską w Klasie Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Po ukończeniu nauki był aktorem teatru łódzkiego (sezon 1901/02), a następnie do 1906 roku podróżował po Rosji i Europie. Po występach w teatrach łódzkich, poznańskich i krakowskich zaczął grać w teatrach stołecznych (od 1912 r.), choć w całym okresie międzywojennym występował gościnnie niemal we wszystkich miastach Polski. Podczas wojny utrzymywał się z pracy kelnera w kawiarniach, odrzucił proponowaną mu rolę w antypolskim filmie "Heimkehr". Latem 1940 rozpoczął występy w jawnym Teatrze Komedia (najprawdopodobniej za zgodą władz Polski Podziemnej). 5 lipca 1943 został postrzelony w swoim mieszkaniu przy ul. Poznańskiej 38, zasłonił sobą żonę, konfidentkę Gestapo, przed wykonawcami wyroku sądu Polski Podziemnej. Zmarł po kilku godzinach w lecznicy "Omega". Stępowski był bez wątpienia jednym z najwybitniejszych aktorów polskich pierwszej połowy XX wieku, zdecydowanie najlepszym aktorem filmowych tego okresu, jest zresztą uznawany za pierwszego polskiego aktora filmowego.